ภาษาอังกฤษ

strange

ADJ

แปลว่า แปลก

ตัวอย่าง เมื่อวานมีเรื่องแปลกเกิดขึ้นในหมู่บ้าน

เพิ่มเติม แตกต่างไปจากที่เคยคิด เคยรู้ เคยเห็น

แปลว่า แปลกใหม่

ตัวอย่าง ในยามที่เกิดภาวะวิกฤติมักจะมีสิ่งแปลกใหม่ผุดขึ้นมาอยู่เสมอ

เพิ่มเติม ที่แตกต่างไปจากที่เคยมี และไม่เคยเกิดขึ้นหรือมีมาก่อน

แปลว่า ชอบกล

ตัวอย่าง งบประมาณยุงลายเป็นเรื่องที่ดูจะชอบกลอยู่มาก

เพิ่มเติม แปลก

แปลว่า แปลกหน้า, ไม่คุ้นเคย, ไม่เคยชิน

แปลว่า พันลึก

ตัวอย่าง ครอบครัวของเขาเป็นครอบครัวมหัศจรรย์พันลึก ประเภทนิยมความรุนแรงกันทั้งครอบครัว

เพิ่มเติม แปลกไปจากธรรมดา

แปลว่า แปลกหน้า

ตัวอย่าง ช่วงนี้มีคนแปลกหน้าเดินเพ่นพ่านอยู่ในหมู่บ้าน ทุกคนต้องระวังให้ดี

เพิ่มเติม ที่ไม่รู้จักหรือไม่เคยเห็นมาก่อน

แปลว่า ชอบมาพากล

ตัวอย่าง ผู้ชายคนท่าทางไม่ชอบมาพากล

แปลว่า แปลกประหลาด

ตัวอย่าง คนบ้านนี้มีรสนิยมแปลกประหลาดไม่เหมือนชาวบ้านเขา

เพิ่มเติม ที่ผิดปกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้

แปลว่า น่าแปลก

แปลว่า วิตถาร

ตัวอย่าง คนโบราณมีความเชื่อว่า ถ้าทำสิ่งวิตถารแล้วฝนจะตกติดกันไม่หยุด

เพิ่มเติม ที่ทำนอกแบบเกินวิสัยปกติ

แปลว่า พิสดาร

ตัวอย่าง เธอฟังเรื่องที่แสนจะพิสดารของเขาหรือยัง

เพิ่มเติม แปลกพิลึก, ไม่เหมือนธรรมดา

แปลว่า แปลก, ประหลาด, ผิดธรรมดา, ผิดแปลก

แปลว่า อิงค์

แปลว่า ประหลาด

ตัวอย่าง สัตว์ตัวนี้รูปร่างประหลาด

เพิ่มเติม แปลกผิดปกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้

แปลว่า ต่างถิ่น, ต่างประเทศ, แปลกถิ่น, ต่างด้าว

ADV

แปลว่า พิกล

ตัวอย่าง น้องเธอชอบทำอะไรพิกลไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเขาสักเท่าไหร่

เพิ่มเติม ผิดปกติ, แปลกไปจากธรรมดา

พจนานุกรมไทย ชอบกล หมายถึง:

ว. ต้องด้วยชั้นเชิง, เข้าที, แปลก, น่าคิด.

พจนานุกรมไทย ชอบมาพากล หมายถึง:

ว. ชอบกล, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ชอบมาพากล.

พจนานุกรมไทย ประหลาด หมายถึง:

ว. แปลกผิดปรกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้, น่าพิศวง.

พจนานุกรมไทย พันลึก หมายถึง:

ว. พิลึก, พึงกลัว, แปลก, ลึกซึ้ง, ใช้เข้าคู่กับคํา พันลือ เป็น พันลึกพันลือ ก็มี.

พจนานุกรมไทย พิกล หมายถึง:

ว. ผิดปรกติ, แปลกไป, เช่น รูปร่างพิกล ทำท่าพิกล พูดพิกล. (ป., ส. วิกล ว่า ขาดแคลน, อ่อนแอ).

พจนานุกรมไทย พิสดาร หมายถึง:

[พิดสะดาน] ว. กว้างขวาง, ละเอียดลออ (ใช้แก่เนื้อความ) เช่น ประวัติศาสตร์ฉบับพิสดาร มีความพิสดารดังนี้; (ปาก) แปลกพิลึก เช่น เล่นพิสดาร. (ส. วิสฺตาร; ป. วิตฺถาร).

พจนานุกรมไทย วิตถาร หมายถึง:

[วิดถาน] ว. กว้างขวาง, มากเกินไป, พิสดาร. (ป.; ส. วิสฺตาร); นอกแบบ, นอกทาง, (เกินวิสัยปรกติ) เช่น พวกเด็ก ๆ ชอบเล่นวิตถาร เอาน้ำสกปรกผสมแป้งสาดเข้าไปในรถประจำทางในวันสงกรานต์.

พจนานุกรมไทย อิงค์ หมายถึง:

น. ท่าทาง, อาการ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น พุทธสิหิงค์ ซึ่งเป็นนามพระพุทธรูป หมายความว่า พระพุทธรูปที่มีท่าทางสง่างามดุจราชสีห์. (ป., ส. อิงฺค).