200 คำในภาษาไทย ที่ใช้บ่อย ในชีวิตประจำวัน

อ่านว่า รวม 200 คำในภาษาไทย ที่ใช้บ่อย มาทำการเรียนรู้กัน จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ ไปดูกันเลย

รวม 200 คำในภาษาไทย ที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน

  1. 1001
    อ่านว่า พัน-เอ็ด
  2. กตัญญู
    อ่านว่า กะ-ตัน-ยู
  3. กรกฎาคม
    อ่านว่า กะ-ระ-กะ-ดา-คม
  4. กรณี
    อ่านว่า กะ-ระ-นี
  5. กรณียกิจ
    อ่านว่า กะ-ระ-นี-ยะ-กิด
  6. กรมธรรม์
    อ่านว่า กรม-มะ-ทัน
  7. กรมหลวง
    อ่านว่า กรม-มะ-หลวง
  8. กรรมการ
    อ่านว่า กำ-มะ-กาน
  9. กริยา
    อ่านว่า กฺริ-ยา
  10. กฤษณา
    อ่านว่า กฺริด-สะ-หฺนา
  11. กลวิธี
    อ่านว่า กน-ละ-วิ-ที
  12. กลอุบาย
    อ่านว่า กน-อุ-บาย
  13. กล้วย
    อ่านว่า กฺล้วย
  14. กษัตริย์
    อ่านว่า กะ-สัด
  15. กอปร
    อ่านว่า กอบ
  16. กาลสมัย
    อ่านว่า กา-ละ-สะ-ไหม
  17. กำสรด
    อ่านว่า กำ-สด
  18. กำเนิด
    อ่านว่า กำ-เหฺนิด
  19. กิจกรรม
    อ่านว่า กิด-จะ-กำ
  20. กิตติศัพท์
    อ่านว่า กิด-ติ-สับ
  21. กุมภาพันธ์
    อ่านว่า กุม-พา-พัน
  22. กุลสตรี
    อ่านว่า กุน-ละ-สัด-ตรี
  23. ขนม
    อ่านว่า ขะ-หฺนม
  24. ขมีขมัน
    อ่านว่า ขะ-หฺมี-ขะ-หฺมัน
  25. ขยะ
    อ่านว่า ขะ-หฺยะ
  26. ขรุขระ
    อ่านว่า ขฺรุ-ขฺระ
  27. ขวนขวาย
    อ่านว่า ขฺวน-ขฺวาย
  28. ขวัญ
    อ่านว่า ขฺวัน
  29. ขะมักเขม้น
    อ่านว่า ขะ-มัก-ขะ-เม่น
  30. ขะมุกขะมอม
    อ่านว่า ขะ-มุก-ขะ-มอม
  31. ขัดสมาธิ
    อ่านว่า ขัด-สะ-หมาด
  32. คณนา
    อ่านว่า คะ-นะ-นา
  33. คณิตศาสตร์
    อ่านว่า คะ-นิด-ตะ-สาด
  34. คมนาคม
    อ่านว่า คะ-มะ-นา-คม
  35. ครอบครัว
    อ่านว่า คฺรอบ-คฺรัว
  36. ครุ
    อ่านว่า คฺรุ
  37. ครุฑา
    อ่านว่า ครุ-ทา
  38. ความทุกข์
    อ่านว่า คฺวาม-ทุก
  39. ความสุข
    อ่านว่า คฺวาม-สุก
  40. คุณค่า
    อ่านว่า คุน-ค่า
  41. คุณวิเศษ
    อ่านว่า คุน-นะ-วิ-เสด
  42. คุณโทษ
    อ่านว่า คุน-โทด
  43. จมูก
    อ่านว่า จะ-หฺมูก
  44. จระเข้
    อ่านว่า จอ-ระ-เข้
  45. จักรยาน
    อ่านว่า จัก-กะ-ยาน
  46. จัณฑาล
    อ่านว่า จัน-ทาน
  47. ฉลอง
    อ่านว่า ฉะ-หฺลอง
  48. ฉะเชิงเทรา
    อ่านว่า ฉะ-เชิง-เซา
  49. ซอมซ่อ
    อ่านว่า ซอม-มะ-ซ่อ
  50. ซื่อสัตย์
    อ่านว่า ซื่อ-สัด
  51. ญาติวงศ์
    อ่านว่า ยาด-ติ-วง
  52. ดุลยพินิจ
    อ่านว่า ดุน-ละ-ยะ-พิ-นิด
  53. ตฤณ
    อ่านว่า ตฺริน
  54. ตลาด
    อ่านว่า ตะ-หฺลาด
  55. ตลิ่ง
    อ่านว่า ตะ-หฺลิ่ง
  56. ตำรวจ
    อ่านว่า ตำ-หฺรวด
  57. ตุ๊กตา
    อ่านว่า ตุ๊ก-กะ-ตา
  58. ถนน
    อ่านว่า ถะ-หฺนน
  59. ถาวรวัตถุ
    อ่านว่า ถา-วอ-ระ-วัด-ถุ
  60. ทรวดทรง
    อ่านว่า ซวด-ซง
  61. ทรัพย์สิน
    อ่านว่า ซับ-สิน
  62. ทราบ
    อ่านว่า ซาบ
  63. ทราย
    อ่านว่า ซาย
  64. ทรุดโทรม
    อ่านว่า ซุด-โซม
  65. ทฤษฎี
    อ่านว่า ทฺริด-สะ-ดี
  66. ทศกัณฐ์
    อ่านว่า ทด-สะ-กัน
  67. ทูลเกล้าฯ
    อ่านว่า ทูน-เกล้า-ทูน-กระ-หม่อม
  68. ธรรมชาติ
    อ่านว่า ทำ-มะ-ชาด
  69. นนทรี
    อ่านว่า นน-ซี
  70. นาฬิกา
    อ่านว่า นา-ลิ-กา
  71. นิทรา
    อ่านว่า นิด-ทฺรา
  72. บริสุทธิ์
    อ่านว่า บอ-ริ-สุด
  73. บัณฑิต
    อ่านว่า บัน-ดิด
  74. ปกติ
    อ่านว่า ปะ-กะ-ติ
  75. ปฐมวัย
    อ่านว่า ปะ-ถม-มะ-ไว
  76. ประพฤติ
    อ่านว่า ปฺระ-พฺรึด
  77. ประวัติศาสตร์
    อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-สาด
  78. ประโยชน์
    อ่านว่า ปฺระ-โหฺยด
  79. ปรัก
    อ่านว่า ปฺรัก
  80. ปรักหักพัง
    อ่านว่า ปะ-หฺรัก-หัก-พัง
  81. ปรัชญา
    อ่านว่า ปฺรัด-ยา
  82. ปรับปรุง
    อ่านว่า ปฺรับปฺรุง
  83. ปรากฏการณ์
    อ่านว่า ปฺรา-กด-กาน
  84. ปรารถนา
    อ่านว่า ปฺราด-ถะ-หฺนา
  85. ปรารภ
    อ่านว่า ปฺรา-รบ
  86. ปราศรัย
    อ่านว่า ปฺรา-ไส
  87. ปฤจฉา
    อ่านว่า ปฺริด-ฉา
  88. ปักเป้า
    อ่านว่า ปัก-กะ-เป้า
  89. ผลีผลาม
    อ่านว่า ผฺลี-ผฺลาม
  90. ผลไม้
    อ่านว่า ผน-ละ-ไม้
  91. พยาธิ
    อ่านว่า พะ-ยา-ทิ
  92. พรหม
    อ่านว่า พฺรม
  93. พรหมา
    อ่านว่า พฺรม-มา
  94. พระมหากษัตริย์
    อ่านว่า พฺระ-มะ-หา-กะ-สัด
  95. พราหมณ์
    อ่านว่า พฺราม
  96. พฤกษา
    อ่านว่า พฺรึก-สา
  97. พฤติกรรม
    อ่านว่า พฺรึด-ติ-กำ
  98. พฤษภาคม
    อ่านว่า พฺรึด-สะ-พา-คม
  99. พฤหัสบดี
    อ่านว่า พฺรึ-หัด-สะ-บอ-ดี
  100. พลาสติก
    อ่านว่า พฺลาด-สะ-ติก
  101. พุทรา
    อ่านว่า พุด-ซา
  102. ภรรยา
    อ่านว่า พัน-ยา
  103. ภาพยนตร์
    อ่านว่า พาบ-พะ-ยน
  104. ภูมิปัญญา
    อ่านว่า พู-ม-ปัน-ยา
  105. ภูมิลำเนา
    อ่านว่า พูม-ลำ-เนา
  106. มกราคม
    อ่านว่า มก-กะ-รา-คม
  107. มณฑป
    อ่านว่า มน-ดบ
  108. มณฑล
    อ่านว่า มน-ทน
  109. มณโฑ
    อ่านว่า มน-โท
  110. มนุษยศาสตร์
    อ่านว่า มะ-นุด-สะ-ยะ-สาด
  111. มรรยาท
    อ่านว่า มัน-ยาด
  112. มัธยมศึกษา
    อ่านว่า มัด-ทะ-ยม-มะ-สึก-สา
  113. มารยาท
    อ่านว่า มาน-ระ-ยาด
  114. ยุติ
    อ่านว่า ยุด-ติ
  115. ยุติธรรม
    อ่านว่า ยุ-ติ-ทำ
  116. รถยนต์
    อ่านว่า รด-ยน
  117. ราชศัตรู
    อ่านว่า ราด-สัด-ตู
  118. รามเกียรติ์
    อ่านว่า ราม-มะ-เกียน
  119. รูปภาพ
    อ่านว่า รูบ-พาบ
  120. ฤกษ์
    อ่านว่า เริก
  121. ฤดู
    อ่านว่า รึ-ดู
  122. ฤทธา
    อ่านว่า ริด-ทา
  123. ฤทธิ์
    อ่านว่า ริด
  124. ฤาษี
    อ่านว่า รือ-สี
  125. วรรค
    อ่านว่า วัก
  126. วรรณคดี
    อ่านว่า วัน-นะ-คะ-ดี
  127. วันอาสาฬหบูชา
    อ่านว่า วัน-อา-สาน-หะ-บู-ชา
  128. วิตถาร
    อ่านว่า วิด-ถาน
  129. ศฤงคาร
    อ่านว่า สิง-คาน
  130. สตรี
    อ่านว่า สะ-ตฺรี
  131. สมดุล
    อ่านว่า สะ-มะ-ดุน
  132. สมรรถภาพ
    อ่านว่า สะ-มัด-ถะ-พาบ
  133. สมานฉันท์
    อ่านว่า สะ-มา-นะ-ฉัน
  134. สมุด
    อ่านว่า สะ-หฺมุด
  135. สรรพคุณ
    อ่านว่า สับ-พะ-คุน
  136. สรรพสามิต
    อ่านว่า สับ-พะ-สา-มิด
  137. สรรเสริญ
    อ่านว่า สัน-เสิน
  138. สรวล
    อ่านว่า สวน
  139. สระ
    อ่านว่า สะ
  140. สร้อย
    อ่านว่า ส้อย
  141. สร้าง
    อ่านว่า ส้าง
  142. สร้างสรรค์
    อ่านว่า ส้าง-สัน
  143. สวรรคต
    อ่านว่า สะ-หวัน-คด
  144. สวรรค์
    อ่านว่า สะ-หฺวัน
  145. สวาสดิ์
    อ่านว่า สะ-หฺวาด
  146. สัญลักษณ์
    อ่านว่า สัน-ยะ-ลัก
  147. สัตบุรุษ
    อ่านว่า สัด-บุ-หรุด
  148. สัตว์
    อ่านว่า สัด
  149. สัปดาห์
    อ่านว่า สับ-ดา
  150. สัมปรายภพ
    อ่านว่า สำ-ปะ-รา-ยะ-พบ
  151. สุจริต
    อ่านว่า สุด-จะ-หริด
  152. สุนทรียภาพ
    อ่านว่า สุน-ทะ-รี-ยะ-พาบ
  153. สุนัข
    อ่านว่า สุ-นัก
  154. องุ่น
    อ่านว่า อะ-หฺงุ่น
  155. อร่อย
    อ่านว่า อะ-หฺร่อย
  156. อัชฌาสัย
    อ่านว่า อัด-ชา-ไส
  157. อัศจรรย์
    อ่านว่า อัด-สะ-จัน
  158. อุณหภูมิ
    อ่านว่า อุน-หะ-พูม
  159. อุบัติเหตุ
    อ่านว่า อุ-บัด-ติ-เหด
  160. เกวียน
    อ่านว่า เกฺวียน
  161. เกษตรกรรม
    อ่านว่า กะ-เสด-ตฺระ-กำ
  162. เกียรติประวัติ
    อ่านว่า เกียด-ติ-ปฺระ-หฺวัด
  163. เขมา
    อ่านว่า เข-มา
  164. เคารพ
    อ่านว่า เคา-รบ
  165. เฉลิมพระชนมพรรษา
    อ่านว่า ฉะ-เหลิม-พระ-ชน-พัน-สา
  166. เปรมปรีดิ์
    อ่านว่า เปฺรม-ปฺรี
  167. เพชร
    อ่านว่า เพ็ด
  168. เพลา
    อ่านว่า เพ-ลา
  169. เพลารถ
    อ่านว่า เพฺลา-รด
  170. เพลิดเพลิน
    อ่านว่า เพฺลิด-เพฺลิน
  171. เมฆ
    อ่านว่า เมก
  172. เมรุ
    อ่านว่า เมน
  173. เมรุมาศ
    อ่านว่า เม-รุ-มาด
  174. เศรษฐกิจ
    อ่านว่า เสด-ถะ-กิด
  175. เศรษฐี
    อ่านว่า เสด-ถี
  176. เศร้า
    อ่านว่า เส้า
  177. เศร้าโศก
    อ่านว่า เส้า-โสก
  178. เสมา
    อ่านว่า เส-มา
  179. เสริม
    อ่านว่า เสิม
  180. เสร็จ
    อ่านว่า เส็ด
  181. เสลา
    อ่านว่า เส-ลา
  182. เสวก
    อ่านว่า เส-วก
  183. เสสรวล
    อ่านว่า เส-สวน
  184. เอร็ดอร่อย
    อ่านว่า อะ-เหฺร็ด-อะ-หฺร่อย
  185. แขม
    อ่านว่า แขมฺ
  186. แคว
    อ่านว่า แคฺว
  187. แผล
    อ่านว่า แผฺล
  188. แมลง
    อ่านว่า มะ-แลง
  189. แม่สรวย
    อ่านว่า แม่-สวย
  190. แสดง
    อ่านว่า สะ-แดง
  191. แหน
    อ่านว่า แหนฺ
  192. โกฏิ
    อ่านว่า โกด
  193. โกรธ
    อ่านว่า โกฺรด
  194. โขยกเขยก
    อ่านว่า ขะ-โหฺยก-ขะ-เหฺยก
  195. โฆษณา
    อ่านว่า โคด-สะ-นา
  196. โทรทัศน์
    อ่านว่า โท-ระ-ทัด
  197. โสน
    อ่านว่า สะ-โหฺน
  198. ไซร้
    อ่านว่า ไซ้
  199. ไปรษณีย์
    อ่านว่า ไปฺร-สะ-นี
  200. ไพรสณฑ์
    อ่านว่า ไพฺร-สน

คิดว่าน่าจะเต็มอิ่มกับคำในภาษาไทยทั้ง 200 คำกันไปแล้วเนอะ หวังว่าน่าจะพอมีประโยชน์ให้นำไปใช้ต่อในชีวิตประจำวันกัน

หากยังไม่เจอคำไหน หรือคิดว่ามีตกหล่นไป สามารถแจ้งแนะนำกันเข้ามาได้เลย


รวมคำในภาษาไทย ที่นิยมใช้ ใช้งานบ่อย ในชีวิตประจำวัน