ค้นเจอ 169 รายการ

ขี้ไหง่

หมายถึงฝุ่น, ฝุ่นตลบ

ขี้แบ้

หมายถึงบัวผัน บัวผันเรียก บัวขี้แบ้ อี่แบ้ ก็ว่า บัวชนิดนี้มักเกิดตามหนอง อย่างว่า บัวขี้แบ้มาเกิดกลางหนอง บัวทองมาเกิดก้ำหัวสวนบ้านเก่า ที่เลิ๊กมาแล่นตื้นชิไปห้งบ่อนเขิน (ปัสเสน).

ขี้เหงี่ย,ขี้เงียงเหงี่ย,ขี้ไงเงี่ย

หมายถึงผงหรือฝุ่น(ละอองเล็กๆ)

ขี้ทักแท่

หมายถึงไส้เดือนตัวเล็กเรียก ขี้ทักแท่ ขี้ทักแท่เหมือนไส้เดือน แต่ตัวเล็กกว่า สีจ่อนข้างแดง ชอบอยู่ตามที่ชื้นตามขี้สีก ชอบกัดกินรากพลู

เกือกตม

หมายถึงเกือกขี้โคลน

ขี้กะเตอะ

หมายถึงสวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า

เกกลางกาด

หมายถึงหญิงโสเภณี

ขี้โผ่น,ขี้โผ่

หมายถึงพุง,ท้อง

ขี้มักย้อง

หมายถึงบ้ายอ

ขี้ล่าย,ขี้ฮ้าย

หมายถึงขีเหร่,ดูไม่ดี ไม่น่าดู มีความหมายเดียวกับคำว่า ผู้ฮ้าย

ขี้หินแฮ

หมายถึงหินลูกรัง

ขี้ถี่ (นก)

หมายถึงนกทึดทือ นกทึดทือเรียก นกขี้ถี่ นกชนิดนี้ร้องเสียงดังทึดทือทึดทึ้ง ก็ว่า อย่างว่า ใผชิหลิงเห็นใส้ตับไตนกขี้ถี่ มันหากฮ้องทึดทึ้งใจเลี้ยวใส่กระป ู(ผญา)

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ