ค้นเจอ 44 รายการ

โสเหล่

หมายถึงวิพากษ์ วิจารณ์ การพูดคุย

เว้ามวนซวนหัว

หมายถึงพูดตลกขบขันน่าหัวเราะ

กิ่นติ่น

หมายถึงอาการวิ่งไปโดยเร็วของเด็ก โดยผู้พูดพูดด้วยความเอ็นดูเด็ก ๆ

สีบัว

หมายถึงสีชมภู (ภาษาอีสานตอนบน)

คะเจ้า

หมายถึงเขา สรรพนามบุรุษที่สามที่กำลังพูดถึง

เผิ่น

หมายถึงเขา ใช้แทนบุคคลที่สามที่เราพูดถึง

เผิ่น

หมายถึงคนอื่น, เขา (คนที่กำลังถูกพูดถึง)

เพิ่น

หมายถึงคนอื่น, เขา (คนที่กำลังถูกพูดถึง)

แว่

หมายถึงไปมาหาสู่ เยี่ยมเยือน ความหมายคล้ายกับภาษากลางคำว่า แวะ

ข่า

หมายถึงคนใช้, คนรับใช้ คล้ายกับคำในภาษาไทยคำว่า ข้า, ขี้ข้า

วจีกรรม

หมายถึงการพูด การกระทำทางวาจา (ป. วจีกมฺม).

กุศลกรรมบถ

หมายถึงทางที่เป็นบุญ ทางที่เป็นกุศลมี ๑๐ อย่างเรียก กุศลกรรมบถ คือ กายสุจริต ได้แก่ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม วจีสุจริต ได้แก่ไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบไม่พูดเพ้อเจอ มโนสุจริต ได้แก่ไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ