ค้นเจอ 137 รายการ

ขี้ไหง่

หมายถึงฝุ่น, ฝุ่นตลบ

ขี้แบ้

หมายถึงบัวผัน บัวผันเรียก บัวขี้แบ้ อี่แบ้ ก็ว่า บัวชนิดนี้มักเกิดตามหนอง อย่างว่า บัวขี้แบ้มาเกิดกลางหนอง บัวทองมาเกิดก้ำหัวสวนบ้านเก่า ที่เลิ๊กมาแล่นตื้นชิไปห้งบ่อนเขิน (ปัสเสน).

ขี้ซีก , ขี้สีก

หมายถึงน้ำครำ

ขี้เหงี่ย,ขี้เงียงเหงี่ย,ขี้ไงเงี่ย

หมายถึงผงหรือฝุ่น(ละอองเล็กๆ)

เหลียโตน

หมายถึง(กริยา) สงสาร รู้สึกเห็นใจในความเดือดร้อนหรือความทุกข์ของผู้อื่น, รู้สึกห่วงใยด้วยความเมตตากรุณา, เช่น เห็นเด็ก ๆ อดอยากก็รู้สึกสงสาร เห็นเขาประสบอัคคีภัยแล้วสงสาร.

เกือกตม

หมายถึงเกือกขี้โคลน

ขี้กะตู่,เขียดกะตู่,ขี้คันคาก,ขี่คั่นคาก

หมายถึงคางคก

ขี้กะเตอะ

หมายถึงสวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า

ขี้โผ่น,ขี้โผ่

หมายถึงพุง,ท้อง

ขี้มักย้อง

หมายถึงบ้ายอ

ขี้ล่าย,ขี้ฮ้าย

หมายถึงขีเหร่,ดูไม่ดี ไม่น่าดู มีความหมายเดียวกับคำว่า ผู้ฮ้าย

ขี้หินแฮ

หมายถึงหินลูกรัง

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ