ค้นเจอ 111 รายการ

ขี่กระบอง,ขี้ใต้

หมายถึงไม้ผุผสมกับน้ำมันยางธรรมชาติใช้จุดไฟแทนตะเกียงน้ำมัน

น้ำขี้สีก

หมายถึงน้ำโสโครก

ขี้โกะ

หมายถึงจิ้งเหลน จิ้งเหลนเรียก ขี้โกะ ขี้โก๋ ก็ว่า.

กะปอม,ขี่กะปอม,ขี้กะปอม

หมายถึงกิ้งก่า

ซั่ว

หมายถึงโง่, ขี้ขลาด, ชั่ว ใช้กับความหมายในทางลบ

ก่างจ่าง

หมายถึงอาการที่ยืนถ่างขา เรียก ยืนก่างจ่าง เดินถ่างขา เรียก ย่างก่างจ่าง อย่างว่า ถี่กัดจัดขี้ช้างกะลอดห่างก่างจ่างขี้มอดกะคา (ภาษิต).

ขี้เมี่ยง,ขี่เหมี่ยง

หมายถึงสนิม

ขี้โพ่

หมายถึงหนทางที่เป็นโคลน มีน้ำขังเป็นแอ่ง วัวควายขี้เยี่ยวใส่ทำให้น้ำเน่าเสีย ที่เช่นนี้เรียก ขี้โพ่ ขี้ตมโพ่ ก็ว่า.

ย้อน

หมายถึง(สันธาน) เพราะ เหตุ อย่างว่า (กริยา) การขยับตัวขี้นและลงตามจังหวะดนตรี

ย่อน

หมายถึง(สันธาน) เพราะ เหตุ อย่างว่า (กริยา) การขยับตัวขี้นและลงตามจังหวะดนตรี

ขี้กะตู่,เขียดกะตู่,ขี้คันคาก,ขี่คั่นคาก

หมายถึงคางคก

คนผู้ห่าย, คนผู้ฮ้าย

หมายถึงคนขี้เหล่, คนหน้าตาไม่ดี, คนไม่หล่อ, คนไม่สวย

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ