ค้นเจอ 124 รายการ

กบิล

หมายถึง1.)ลิง (ส. กปิล). 2.)ระเบียบ,แบบ,ทาง เช่น กบิลความ กบิลเมือง อย่างว่า ฮุ่งค่ำอื้ออามาตย์ ชุมสนาม โดยเดิมกบิลชั่วลางประถมเถ้าเชียงหลวงล้นระงมคนเค้าคื่น ทุกท่วยใต้ลุ่มฟ้ายำท้าวทอดทอง (สังข์).

กมุท

หมายถึงบัวสาย ดอกขาว (ป.ส.).

กะลอ

หมายถึงเครื่องเคาะสำหรับให้สัญญาณ

กะบั้ง

หมายถึงกระบอกไม้ไผ่มีข้อข้างหนึ่งทำไว้สำหรับตักน้ำ หรือใส่สิ่งของต่างๆ

กถา

หมายถึงคำ, ถ้อยคำ, เรื่อง, คำอธิบาย, คำกล่าว (ป.).

กะโมะ

หมายถึงพอดี, ประจวบเหมาะ, พบโดยบังเอิญ

กะจังว่า

หมายถึงก็นั่นน่ะสิ

กบินทร์

หมายถึงพญาลิง กเบนทร์ ก็ว่า (ส.).

กมล

หมายถึงบัว, ดอกบัว, ดวงใจ (ป.).

กรกฎาคม

หมายถึงเดือนกรกฎาคม อีสานเรียกเดือนแปด เรียกเดือนที่ ๔ ตามสุริยคติ.

ไต้

หมายถึง1.)ของใช้สำหรับจุดไฟให้สว่าง เรียก ไต้ กะบองไต้ ก็ว่า. 2.)จุด เช่น จุดเทียน เรียก ไต้เทียน จุดไต้เรียก จุดกะบอง อย่างว่า ฮุ่งค่ำเช้าตามไต้เฮื่อเฮือง (สังข์).

กปณ|กปณา

หมายถึงกำพร้า,อนาถา,ไร้ญาติ,ยากไร้ (ป.).

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ