ตัวกรองผลการค้นหา
เกีย
หมายถึงเลี้ยง ให้อาหาร ใช้กับสัตว์
โต
หมายถึง(น.) รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ (น.) ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า 5 ตัว ตะปู 3 ตัว เสื้อ 3 ตัว (น.) ใช้เรียกผู้ที่ตนพูดด้วยในฐานะคนเสมอกันที่สนิทกัน เช่น ตัวจะไปไหม
หมากปิ่น
หมายถึงกังหัน ไม้หมุนด้วยกำลังลมใช้พัดเอาลมเมื่อต้องการ ใชัพัดเอาน้ำเมื่อต้องการขึ้นมาทำการเพาะปลูกพืช เรียก หมากปิ่น.
ง็อกง็อก
หมายถึงอาการสั่นของคนกลัวหรือคนหนาวมาก เรียก สั่นง็อกง็อก ง็อกง็อกแง็กแง็ก ก็ว่า.
กฎ (ระเบียบ)
หมายถึงประเพณี ระเบียบ ข้อบังคับ ระเบียบที่คนหมู่หนึ่งคณะหนึ่งวางไว้ เพื่อให้คนหมู่หนึ่งในคณะทำเสมอกัน.
กรรมปฏิสรณะ
หมายถึงมีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัยที่พึ่งแยกออกได้เป็น ๒ อย่าง คือตนและผู้อื่น พึ่งตนดีกว่าพึ่งผู้อื่น กรรมดีหรือกรรมชั่วที่เราทำไว้จะเป็นที่พึ่งของเรา.
กระโตก
หมายถึงถาดที่ใช้สำหรับใส่อาหารต่างๆ
กฎธรรมดา
หมายถึงธรรมดาคืออาการหรือความเป็นไปของคนและสัตว์ เมื่อคนและสัตว์เกิดขึ้นมาแล้ว จะต้องเป็นไปตามธรรมดาของโลก ธรรมดาของโลกนั้นจะต้องกิน จะต้องนอน จะต้องป้องกันภัยอันตราย จะต้องสืบพันธุ์คนและสัตว์ที่เกิดมาแล้วจะเป็นอย่างนี้ นี่คือกฎของธรรมดา.
เกิน
หมายถึงไม้ที่ใช้ช่วยในการปีนขึ้นที่สูง
เผิ่น
หมายถึงเขา ใช้แทนบุคคลที่สามที่เราพูดถึง
กองก้นจูดกูด
หมายถึงลักษณะอาการของคนหมอบหัวลงแล้วยกก้นขึ้น
โกกโซก
หมายถึงคนที่มีร่างกายเศร้าหมองเรียก หม่นโกกโซก.