ค้นเจอ 155 รายการ

กะส่างแม่มันเถาะ

หมายถึงก็ช่างแม่มึงเถอะ, ช่างแม่ง เป็นคำสบถเมื่อรู้สึกไม่ได้ดังใจหรือทำอะไรไม่ได้แล้ว

กมลากร

หมายถึงสระบัว (ป.).

ขี้กะตู่,เขียดกะตู่,ขี้คันคาก,ขี่คั่นคาก

หมายถึงคางคก

ขี้กะตก , ขี้ตก ,ขี้โป้

หมายถึงยางของต้นไม้ที่หล่นลงตามพื้นดิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้

กรก

หมายถึงลูกเห็บ กรกวรรษ ฝนลูกเห็บ (ป.ส.).

กบิล

หมายถึง1.)ลิง (ส. กปิล). 2.)ระเบียบ,แบบ,ทาง เช่น กบิลความ กบิลเมือง อย่างว่า ฮุ่งค่ำอื้ออามาตย์ ชุมสนาม โดยเดิมกบิลชั่วลางประถมเถ้าเชียงหลวงล้นระงมคนเค้าคื่น ทุกท่วยใต้ลุ่มฟ้ายำท้าวทอดทอง (สังข์).

ก้งตาเว็น

หมายถึงพระอาทิตย์ทรงกลด ก้งตาเว็น เกิ้งตาเว็น กะว่า

ไต้

หมายถึง1.)ของใช้สำหรับจุดไฟให้สว่าง เรียก ไต้ กะบองไต้ ก็ว่า. 2.)จุด เช่น จุดเทียน เรียก ไต้เทียน จุดไต้เรียก จุดกะบอง อย่างว่า ฮุ่งค่ำเช้าตามไต้เฮื่อเฮือง (สังข์).

ขั่นสั่น,คั่นสั่น,กะสั่น,คะสั่น

หมายถึงถ้าอย่างนั้น

กตัญญูกตเวที

หมายถึงผู้รู้คุณแล้วตอบแทนคุณท่าน พึงทราบบุคคลหาได้ในโลก ๒ จำพวกคือ ๑.บุพพการี ผู้ทำอุปการะก่อน ๒.กตัญญูกตเวที ผู้รู้คุณแล้วตอบแทนคุณ บุพพการีมี ๔ จำพวก คือ ๑.พ่อแม่ ๒.ครูบาอาจารย์ ๓.เจ้านายผู้ปกครอง ๔.พระพุทธเจ้า

กรภ

หมายถึง1.หลังมือ 2.งวงช้าง 3.ลูกช้าง 4.ลูกอูฐ 5.อูฐทั่วไป 6.ของหอมชนิดหนึ่ง 7.ตะโพก (ส.). 8.ชื่อนักบัตรที่ ๑๓ อีกอย่างหนึ่งเรียก หัสตะ (ป.).

กะด้อกะเดี่ย

หมายถึงอะไรจะขนาดนั้น,มากมาย , มากเกินไป, ออกหน้าออกตา

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ