ค้นเจอ 223 รายการ

ขี้ไหง่

หมายถึงฝุ่น, ฝุ่นตลบ

ขี้แบ้

หมายถึงบัวผัน บัวผันเรียก บัวขี้แบ้ อี่แบ้ ก็ว่า บัวชนิดนี้มักเกิดตามหนอง อย่างว่า บัวขี้แบ้มาเกิดกลางหนอง บัวทองมาเกิดก้ำหัวสวนบ้านเก่า ที่เลิ๊กมาแล่นตื้นชิไปห้งบ่อนเขิน (ปัสเสน).

กะเอา

หมายถึงคาดคะเน

กะหยอน

หมายถึงเพราะ เหตุ อย่างว่า

กะย้อน

หมายถึงเพราะ เหตุ อย่างว่า

กะบอง

หมายถึงกะไต้ ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง เรียก กะบอง กะไต้ ไต้ ขี้ไต้ ก็ว่า

กะไต

หมายถึงกรรไกร กรรไกรสำหรับตัดผมเรียก มีดกะไต มีดตะไก ก็ว่า.

กะบ่วง

หมายถึงช้อน

กะหยอนว่า

หมายถึงมิน่า, มิน่าล่ะ

กะหย่า

หมายถึงก็ช่าง,ช่างเถอะ,ช่างมัน

กะซาก

หมายถึง(กริยา) กระชาก ดึงเข้ามาโดยเร็วและแรง เช่น กระซากผม, โดยปริยายหมายความว่า กระตุกโดยแรง เช่น ออกรถกระซาก, พูดกระแทกเสียงดังห้วน ๆ ในความว่า พูดกระซากเสียง

กะสั่น

หมายถึงถ้าอย่างนั้น, เพราะฉะนั้น

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ