ค้นเจอ 523 รายการ

กลางเมือง

หมายถึงตรงกลางเมือง เรียก กลางเมือง.

โล่ง

หมายถึงพูดคล่องเรียก เว้าโล่ง ไม้ที่ผ่าง่ายไม่เสี้ยวเรียก ไม้โล่ง คิดออกซอกเห็นเรียก โล่งอกโล่งใจ หายใจสะดวกเรียก หันใจโล่ง ทางตรงเรียก ทางโล่ง อย่างว่า เมืองเมืองม้าอานคำห้างหิ่ง ทางโล่งเท้าขวางกว้างฮอดปะกัน (ฮุ่ง).

บัพพาชนียกรรม

หมายถึงกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่ (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

กรกฎาคม

หมายถึงเดือนกรกฎาคม อีสานเรียกเดือนแปด เรียกเดือนที่ ๔ ตามสุริยคติ.

ไบ้

หมายถึงคัดเอาก้างออก เรียก ไบ้ก้าง เลือกเอาหนอนออก เรียก ไบ้หนอน.

ฮ่วย

หมายถึงคำอุทานเมื่อทำอะไรผิด

จาฮีต

หมายถึงเป็นคำยืนยันถึงความจริง,แน่นอน

ไต

หมายถึง1.)อวัยวะชนิดหนึ่ง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ เรียก ไต อนึ่งเนื้อที่เป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อเรียก เนื้อเป็นไต. 2.)ขัน ถาด ขันหรือถาดเรียก ไต ไตคำ ก็ว่า 3.)แผ่นดิน แผ่นดินเรียก แผ่นไต

เขิง

หมายถึงกระด้งใบเล็กๆเรียกว่า เขิง ใบใหญ่ เรียกว่า กระด้ง

ไป่

หมายถึงไม่ ไม่มีเรียก ไป่มี อย่างว่า ท่อไป่มีเผ่าเชื้อพระเยียยอดเทวี เป็นพระยาโทนอยู่เนานอนแล้ง (สังข์).

ประจำเมือง

หมายถึงชื่อดาวพระศุกร์ที่ขึ้นในเวลาหัวค่ำ.

ตื้น

หมายถึงไม่ลึก เช่นน้ำไม่ลึก เรียก น้ำตื้น คิดไม่ลึก เรียก คิดตื้น ปัญญาไม่ลึกเรียก ปัญญาตื้น.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ