ค้นเจอ 180 รายการ

ขี้ไหง่

หมายถึงฝุ่น, ฝุ่นตลบ

ขี้แบ้

หมายถึงบัวผัน บัวผันเรียก บัวขี้แบ้ อี่แบ้ ก็ว่า บัวชนิดนี้มักเกิดตามหนอง อย่างว่า บัวขี้แบ้มาเกิดกลางหนอง บัวทองมาเกิดก้ำหัวสวนบ้านเก่า ที่เลิ๊กมาแล่นตื้นชิไปห้งบ่อนเขิน (ปัสเสน).

ขี้ซีก , ขี้สีก

หมายถึงน้ำครำ

ขี้เหงี่ย,ขี้เงียงเหงี่ย,ขี้ไงเงี่ย

หมายถึงผงหรือฝุ่น(ละอองเล็กๆ)

เกือกตม

หมายถึงเกือกขี้โคลน

โป่ม

หมายถึงมาก เติบ เช่น กินข้าวน้อยกินกับมากเรียก กินโป่ม.

ขี้กะเตอะ

หมายถึงสวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า

โคบาล

หมายถึงคนเลี้ยงโค

ขี้โผ้

หมายถึงพุงโร คนที่มีแขนขาเล็ก แต่พุงโต เรียกคนขี้โผ้ อีกอย่างหนึ่งคนที่กินข้าวน้อยแต่กินกับมาก เรึยก คนกินโผ้ ขี้โผ้ ก็ว่า.

กินข้าวสวย

หมายถึงรับประทานอาหารมื้อกลางวัน มื้อเที่ยง

ขี้โผ่น,ขี้โผ่

หมายถึงพุง,ท้อง

ขี้มักย้อง

หมายถึงบ้ายอ

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ