ค้นเจอ 164 รายการ

กปิ

หมายถึงลิง (ป.ส.).

มโนกรรม

หมายถึงการคิด ความคิด (ป. มโนกมฺม).

กบี่

หมายถึงลิง (ป.ส. กปิ).

ขี้หลี้

หมายถึงมาก ดำขี้หลี เรียก ดำมากหรือดำปีด อย่างว่า เห็นว่าขี้หลี้อย่าฟ้าวขี่เฮือกลาย เห็นว่าดำขอยลอยอย่าฟ้าวพายเฮือเว้น (กลอน).

แส่วหนี

หมายถึงหลีกหนี

บักแงว

หมายถึงคอแลน เป็นผลไม้ป่า ภายนอกเหมือนลิ้นจี่แต่ลูกเล็กประมาณองุ่น เนื้อด้านในเหมือนเนื้อเงาะแต่รสชาติเหมือนลิ้นจี่ รสชาติเปรี้ยวนำหวาน เมล็ดเหมือนเงาะ

แหลวหลวง

หมายถึงเหยี่ยวใหญ่ เรียก แหลวหลวง อย่างว่า ครุฑใหญ่เปลื้องปีกแกว่งผาปิว แปนตูเห็นนาคเนืองในน้ำ แหลวหลวงเค้าหัวลายลุยผ่า นาคสว่านฟ้งฟางฮ้อนซ่าเสียง (สังข์).

กมล

หมายถึงบัว, ดอกบัว, ดวงใจ (ป.).

ยถากรรม

หมายถึงตามกรรม ตามแต่จะเป็นไป (ป.ส. ยถากมฺม).

วัยวุฒิ

หมายถึงความเป็นผู้ใหญ่โดยอายุ (ป. วยวุฑฺฒิ).

มันแหลว

หมายถึงมันเปลว

แอ่นแส่ว

หมายถึงนกแอ่นลม ชื่อนกชนิดหนึ่งชอบบินไปตามลม เรียก นกแอ่นแส่ว มีปีกยาว กินแมลงเป็นอาหาร.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ