ค้นเจอ 137 รายการ

เลียบเมือง

หมายถึงเสด็จรอบเมือง เรียก เลียบเมือง การเสด็จเลียบเมืองเป็นประเพณีของพระเจ้าแผ่นดินสมัยโบราณถือเป็นพระราชกรณียกิจ เพราะจะได้ตรวจดูไพร่ฟ้าประชาชนว่ามีความทุกข์สุขอย่างไร.

บัพพาชนียกรรม

หมายถึงกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่ (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

ไตร่ตรอง

หมายถึงคิดทบทวน ตริตรอง อย่างว่า ไว้แก่ไตร่ตรองปุนแว่นแยง ยามแค้น (สังข์).

คำแพง

หมายถึงผู้ซึ่งเป็นที่รัก หรือ แก้วตาดวงใจของพ่อแม่

กมเลส

หมายถึงผู้เป็นใหญ่แห่งพระลักษมี คือพระนารายณ์.

วิภู

หมายถึงผู้ครอง พระเจ้าแผ่นดิน (ป.ส.).

กร

หมายถึง1.) มือ 2.) ผู้ทำ ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่นกรรมกร ผู้ทำการงาน (ป.).

คนผู้ห่าย, คนผู้ฮ้าย

หมายถึงคนขี้เหล่, คนหน้าตาไม่ดี, คนไม่หล่อ, คนไม่สวย

กรรมวิธี

หมายถึงระเบียบ, แบบอย่าง, หลักการ การจะทำอะไรไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ ต้องให้มีระเบียบแบบอย่าง จึงจะน่าดูน่าชม เช่น จะฟังเทศน์ ฟังคำสั่งสอน จะกราบจะไหว้ต้องให้มีครู อย่างว่า หมกปลาแดกมีครู จี่ปูมีวาด (ภาษิต) ถ้าไม่มีครูจะกลายเป็นว่าหมกปลาแดกหนอนน้อยบ่ตาย (ภาษิต).

กงสะเด็น

หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งมีผล เวลาผลแก่เต็มที่ผลจะแตกกระเด็นตกไปในที่ไกล เรียก ต้นกงสะเด็น

นิรโทษกรรม

หมายถึงการยกโทษให้ผู้ทำผิดไม่ได้รับโทษตามกฎหมาย.

กมลาสน์

หมายถึงผู้มีบัวเป็นที่นั่ง คือพระพรหม (ป.ส.).

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ