ค้นเจอ 131 รายการ

แคบ้าน

หมายถึงชื่อต้นแคชนิดหนึ่ง

ขี้โม้

หมายถึงคุดทะลาด คุดทะลาด เรียก ขี้โม้ มี 2 ชนิด คือ ชนิดแห้งและชนิดเปื่อย.

งุมงอง

หมายถึงชื่อนกชนิดหนึ่ง ขนสีดำเป็นจุด ๆ เรียก นกงุมงอง นกมุม ก็ว่า อย่างว่า ฟังยินงุมงองเป้าปุงปังเป็ดป่อง ขันแค่ห้วยเหวไม้ลุ่มดอย (สังข์) ดีแต่งุมงองไม้สันภูเทิงเหล่า แซวฮ่ำฮ้องเฮียวไม้ส่งเสียง (ฮุ่ง).

ไข่หลัง

หมายถึงอวัยวะที่เป็นก้อนกลม ติดกับกระดูกสันหลังของไก่และนก เรียก หมากไข่หลัง.

กบิล

หมายถึง1.)ลิง (ส. กปิล). 2.)ระเบียบ,แบบ,ทาง เช่น กบิลความ กบิลเมือง อย่างว่า ฮุ่งค่ำอื้ออามาตย์ ชุมสนาม โดยเดิมกบิลชั่วลางประถมเถ้าเชียงหลวงล้นระงมคนเค้าคื่น ทุกท่วยใต้ลุ่มฟ้ายำท้าวทอดทอง (สังข์).

กบินทร์

หมายถึงพญาลิง กเบนทร์ ก็ว่า (ส.).

กก

หมายถึงนกเงือกเรียก นกกก นกคอก้าก ก็ว่า อย่างว่า นกกกแลนกแกง ซุมแซงแลคอก่าน ห่านฟ้าแลตะลุม (เวส) ฟันยินเปล้าป่าวฮ้องเฮียงลูก สอนเสียงพุ้นเยอ สองค่อยพากันเก็บเงื่อนลิงเล็งป้อน ฟันยิงแกงกกเค้าคณามุมฮ้องฮ่ำ เจ้าหล้าช้อยฟังย้านสั่นสาย (สังข์).

อีแปะ

หมายถึงชื่อเงินตราโบราณชนิดหนึ่ง เรียก เงินอีแปะ.

ก้นถ้วย

หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ก้นถ้วย.

อึ่งเป๊าะ

หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นอึ่งเป๊าะ.

ไซ้

หมายถึงกิริยาที่สัตว์จำพวกนกกินเม้ดบัว มันจะเอาปากจิกกิน เรียก ไซ้.

ขี้ช้าง

หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นขี้ช้าง.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ