ค้นเจอ 121 รายการ

ขี้ช้าง

หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นขี้ช้าง.

ขี้โพ่น

หมายถึงอาหารที่กระเพาะของสัตว์ เรียก ขี้โพ่น.

ขี้โม้

หมายถึงคุดทะลาด คุดทะลาด เรียก ขี้โม้ มี 2 ชนิด คือ ชนิดแห้งและชนิดเปื่อย.

ขี้หิด

หมายถึงโรคหิด ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เป็นตัวขาวๆ ไชอยู่ใต้ผิวหนัง เรียก ขี้หิด มี ๒ ชนิด คือ ขี้หิดด้านและขี้หิดเปื่อย.

ขี้หูด

หมายถึงชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นไตแข็ง คนที่เป็นโรคผิวหนังจะเป็นตะปุมตะป่ำเรียก ขี้หูด.

ขี้เหมี้ยง

หมายถึงสนิม สนิมที่จับเหล็กทุกชนิดเรียก ขี้เหมี้ยง มีดที่ขี้เหมี้ยงกินเรียกว่า มีดเข้าขี้เมี่ยง.

ขี้โก๋

หมายถึงจิ้งเหลน

ขี้เดียด

หมายถึงขยะแขยง,รังเกียจ ,ไม่ชอบ

ขี้ถี่

หมายถึงขี้เหนียว,หวงของ ตระหนี่ คนตระหนี่เรียก ขี้ถี่ อยากได้ของจากคนตระหนี่ต้องขอนาน อย่างว่า ขี้ถี่ขอคน (ภาษิต)

ขี้เจีย

หมายถึงดินประสิว เรียก ขี้เจีย เหตุที่ได้ชื่อว่า ขี้เจีย เพราะผู้ทำขี้เจียนี้เขาเอาขี้เจีย คือขี้ค้างคาวมาต้มเกลือสินเธาว์ จึงเรียกชื่อว่าขี้เจีย เขาเอาขี้เจียมาทำเป็นบั้งไฟพลุบั้งไฟตะไล บั้งไฟโบด บั้งไฟจินาย บั้งไฟอีตื้อ บั้งไฟหมื่น บั้งไฟแสน.

ขี้กะตืก

หมายถึงพยาธิ

ขี้คุย

หมายถึงทะนงตัวว่าสวยสดงดงามหรือเก่งกล้าสามารถอย่างนั้นอย่างนี้.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ