ค้นเจอ 773 รายการ

ขวย

หมายถึงขุยรุงรัง,เป็นขุย

ขอก

หมายถึงขอบ,ริม,นอกสุด,ริมสุด,ข้างนอก,ริมข้าง

ขะเจ้า

หมายถึงพวกเขา

ข้าวก่ำ

หมายถึงข้าวเหนียวดำ

ข้าวดอ

หมายถึงเป็นข้าวสายพันธ์หนึ่ง อายุเก็บเกี่ยวสั้นกว่าข้าวเหนียว

ขาวออกลอก

หมายถึงขาววอก

ขี้กะตก , ขี้ตก ,ขี้โป้

หมายถึงยางของต้นไม้ที่หล่นลงตามพื้นดิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้

ขี่แข่ว

หมายถึงขี้ฟัน

ขี้ตั๋ว

หมายถึงขี้โกหก โกหก พุดปด พุดเท็จ พูดโกหกหลอกลวง เรียก ตั๋วะ อย่างว่า อย่ามาตั๋วะให้หล้มตกหล่มดินทราย ตั๋วะให้กำดินทรายหว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตั๋วะให้คาดลาดล้มกลางบ้านมื่นชะเล (ผญา).

ขี้ล่าย,ขี้ฮ้าย

หมายถึงขีเหร่,ดูไม่ดี ไม่น่าดู มีความหมายเดียวกับคำว่า ผู้ฮ้าย

เคง,เข่ง

หมายถึงขึง,ตึง,ทำให้ตึง

เข็นไน

หมายถึงเข็นฝ้าย

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ