ค้นเจอ 293 รายการ

ขี้กะเพย

หมายถึงเส้นไหมที่สาวจากฝักหลอกหลีบ ฝักหลอกกลีบ ก็ว่า เส้นไหมชนิดนี้ไม่เรียบร้อย เรียก ไหมขี้กะเพย.

คั่นสั่น

หมายถึงถ้าอย่างนั้น, เพราะฉะนั้น

ขี้ยาง

หมายถึงน้ำมันยาง น้ำมันที่เกิดจากต้นยางหรือต้นไม้อื่น นิยมเรียก ขี้ยาง ขี้ยางนี้เอามาผสมกันขอนดอกทำเป็นกะไต้หรือกระบอง สำหรับจุดไฟให้เกิดแสงสว่าง.

กะลื้ดกะล้าด

หมายถึงไม่สะอาด ไม่เรียบร้อย

ควบม้า

หมายถึงขี่ม้า

เสื้อหมากกะแล่ง

หมายถึงเสื้อคอกระเช้า

ขี้หลี้

หมายถึงมาก ดำขี้หลี เรียก ดำมากหรือดำปีด อย่างว่า เห็นว่าขี้หลี้อย่าฟ้าวขี่เฮือกลาย เห็นว่าดำขอยลอยอย่าฟ้าวพายเฮือเว้น (กลอน).

ซั่ว

หมายถึงโง่, ขี้ขลาด, ชั่ว ใช้กับความหมายในทางลบ

ขี่หมินหม่อ

หมายถึงเขม่าก้นหม้อ

ขี่หิน

หมายถึงก้อนหิน,ลูกหิน,หิน

ก้อกก้อก

หมายถึงเสียงดังอย่างนั้น เช่นเสียงที่เกิดจากการกรนของเด็กดัง ก้อกก้อก ถ้าผู้ใหญ่กรนดังโก้กโก้ก.

งากงาก

หมายถึงเสียงดังอย่างนั้น เช่นเสียงร้องไห้ ดังงากงาก.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ