ค้นเจอ 1,862 รายการ

จำเลาะตา

หมายถึง[-เหฺลาะ-] น. ซีกไม้ไผ่ที่มีตาไม้ติดอยู่.

เสื่อไม้ไผ่

หมายถึงน. เครื่องปูลาดสำหรับรองนอน ทำด้วยไม้ไผ่ สับเป็นริ้วละเอียดอย่างฟาก คลี่ออกและต่อกันเป็นผืน.

ไม้ป่าค่อม

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่ง ต้นเตี้ย มีกิ่งรอบต้นเป็นพุ่มกลม.

ไม้หัวต้าย

หมายถึงน. ไม้หลักสำหรับปักกำกับหัวและท้ายเรือพระที่นั่งเวลาเทียบท่า.

ไม้จั่วไพ่

หมายถึงน. ไม้ที่ใช้ช่วยในการเปิดไพ่หรือลากไพ่จากในกองออกมาจั่ว ในการเล่นไพ่ตอง.

ไม้จิ้มฟัน

หมายถึงน. ไม้ชิ้นเล็ก ๆ ปลายแหลม ใช้แคะเศษอาหารในซอกฟัน.

ไม้ประกับคัมภีร์

หมายถึงน. ไม้แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้างยาวเท่าใบลาน ริมลอกบัว ข้างหน้ามักเขียนลายปิดทองรดน้ำหรือประดับมุก ชุดหนึ่งมี ๒ แผ่น สำหรับประกับด้านหน้าด้านหลังคัมภีร์ใบลาน.

ร่มไม้ชายคา

หมายถึง(สำ) น. ที่พึ่งพาอาศัย เช่น ต้องไปพึ่งร่มไม้ชายคาของผู้อื่น.

ไม้ใกล้ฝั่ง

หมายถึง(สำ) ว. แก่ใกล้จะตาย.

ไม้ควักปูน

หมายถึงน. ไม้หรือโลหะที่ทำรูปร่างคล้ายพายแต่เล็กมาก สำหรับควักปูนในเต้ามาป้ายพลู.

ไม้แม่กำพอง

หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.

ไม้ขัดหม้อ

หมายถึงน. ไม้ทำเป็นชิ้นบาง ๆ ยาวประมาณ ๑ ศอก ใช้สอดขัดที่หูและฝาหม้ออะลูมิเนียมในเวลาเช็ดน้ำข้าว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ