ผลการค้นหา

ราเชน

หมายถึงน. ไม้หอมชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

เวณุ

หมายถึงน. ไม้ไผ่. (ส.; ป. เวณุ, เวฬุ).

กบทู

หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.

คา

หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.

ถ่าน

หมายถึงน. ชื่อไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.

ปากจั่น

หมายถึงน. ประตูน้ำอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวาง.

เปศะ

หมายถึง[เปสะ] (แบบ) น. สถาปนิก, ช่างออกแบบ, ช่างไม้. (ส.).

ตัจฉก

หมายถึง[-ฉก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ป.; ส. ตกฺษก).

สะพานโป๊ะ

หมายถึงน. สะพานที่ทอดจากฝั่งไปที่โป๊ะเรือ ทำด้วยไม้กระดานเป็นต้น มีไม้ตอกประกับทางด้านขวางสำหรับเดิน.

ขาหมา

หมายถึงน. ไม้ ๒ อันที่ทำเป็นขาไขว้กัน ใช้วางบนหลังช้าง สำหรับนั่ง บรรทุกของ หรือลากไม้.

งก

หมายถึงน. ไม้รูปคล้ายตะลุมพุกสำหรับควาญท้ายตีช้างเมื่อต้องการให้ช้างไปเร็ว เรียกว่า ไม้งก.