ผลการค้นหา

ตางัว

หมายถึงน. ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

สวนหย่อม

หมายถึงน. สวนไม้ประดับขนาดเล็ก จัดในเนื้อที่จำกัด.

ไม้ผัดน้ำตาล

หมายถึงน. ไม้ที่ใช้หมุนผัดน้ำตาลโตนดให้ขาว.

หลัว

หมายถึง[หฺลัว] (ถิ่น-พายัพ) น. ฟืน, ฟืนไม้ไผ่.

กะเบียน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ถาดไม้ใช้เป็นสำรับ, กระบะ.

งากำจาย

หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.

ฉิมพลี

หมายถึง[ฉิมพะลี] น. ไม้งิ้ว. (ป. สิมฺพลิ; ส. ศาลฺมลิ).

ตะเข้ขบฟัน

หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.

ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้

หมายถึง(สำ) ไม่ว่าผู้มีอำนาจจะว่าอย่างใด ผู้น้อยก็ต้องคล้อยตามไปอย่างนั้นเพราะกลัวหรือประจบ.

นมตาสะแก

หมายถึงน. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.

เส้นแร

หมายถึงน. เส้นที่แกะบนไม้หรือบนผิวโลหะ.

ระ

หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.