ผลการค้นหา

เพไนย

หมายถึงน. เวไนย, ผู้พึงดัดได้สอนได้. (ป. เวเนยฺย).

โผอน

หมายถึงก. น้อมไป, โน้มไป, ทำให้อ่อนตาม.

ขนอุย

หมายถึงน. ขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น.

เฉาะ ๆ

หมายถึงว. ง่าย ๆ, สะดวก, เหนาะ ๆ.

สัทธาจริต

หมายถึงว. มีความเชื่อเป็นเจ้าเรือน, มีนิสัยเชื่อง่าย, เช่น เขาเป็นคนสัทธาจริตเชื่ออะไรง่าย. (ป.).

เหนียวหนี้

หมายถึงว. ไม่ยอมใช้หนี้ง่าย ๆ.

พลุ่ย

หมายถึง[พฺลุ่ย] ว. ง่าย, ลุ่ย, หลวมเข้าไป.

นาด

หมายถึงก. ทอดแขนให้อ่อนงาม.

ฝาสำหรวด

หมายถึงน. ฝาเรือนเครื่องสับแบบหนึ่ง มีโครงไม้คร่าวยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ระหว่างไม้คร่าวแต่ละช่อง ขัดไม้แผ่นเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง.

เหนื่อย

หมายถึงก. รู้สึกอ่อนแรงลง, อิดโรย.

ฝาหอยโข่ง

หมายถึงน. ฝาเรือนเครื่องผูกแบบหนึ่ง มีโครงไม้ไผ่ยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ด้านในของโครงยืนจะมีไม้ไผ่ผ่าซีกหรือแผ่นไม้เล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง.

ไม้ส้าว

หมายถึงน. ไม้เส้า.