ผลการค้นหา

ไม้ตะพด

หมายถึงน. ไม้ถืออย่างหนึ่งทำด้วยไม้รวกเป็นต้น ยาวประมาณ ๑ เมตร.

ไม้ถ่อ

หมายถึงน. ไม้สำหรับยันแล้วดันให้เรือหรือแพเดินหรือหยุด.

ไม้ประดับ

หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.

ไม้เปิดปีก

หมายถึงน. ซุงที่เลื่อยเปิดปีกแล้วทั้ง ๔ ด้าน.

ไม้สะดึง

หมายถึงน. กรอบไม้หรือไม้แบบสำหรับขึงผ้าในการเย็บปักถักร้อย.

ไม้เหลี่ยม

หมายถึงน. ไม้ท่อนที่เลื่อยด้านข้างออกทั้ง ๔ ด้าน เป็นรูปสี่เหลี่ยม.

ดัดดั้น

หมายถึงก. ตัดทางไป, ลัดทางไป, เช่น ก็รีบลัดดัดดั้นตามไป. (อิเหนา), ดั้นดัด ก็ใช้ เช่น ดั้นดัดลัดพงดงดาน. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

แก้งก้น

หมายถึงน. เรียกไม้ชำระว่า ไม้แก้งก้น.

โศก

หมายถึงว. สีเขียวอ่อนอย่างสีใบอโศกอ่อน เรียกว่า สีโศก.

พิโยกพิเกน

หมายถึงก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.

นฬ,นฬ-,นฬะ

หมายถึง[นะละ-] น. ไม้อ้อ, ไม้รวก, ไม้ไผ่. (ป.).

ละบัด

หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, แตกขนอ่อน. ว. พึ่งลัด, พึ่งผลิ, อ่อน. (โดยมากใช้ ระบัด).