ผลการค้นหา

แคแกล,แคแล

หมายถึง[-แกฺล] น. ชื่อต้นไม้ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ชุมเพ็ด

หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ตะมอย

หมายถึงน. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ไม้กระถาง

หมายถึงน. ดอกไม้เพลิงชนิดหนึ่ง ใส่ในกระถาง ลำต้นเป็นต้นไม้แห้งผูกดอกไม้เพลิงชนิดต่าง ๆ เช่น จู้จี้ นกบิน ฝอยทอง ล่ามชนวนให้ต่อกัน เวลาจุดจะแตกเป็นระยะ ๆ; ดอกไม้กระถางเล็ก ๆ ใช้ไม้โสนทำ สำหรับถวายพระในเวลาเข้าพรรษา.

สอย

หมายถึงก. ใช้, ใช้เข้าคู่กันเป็น ใช้สอย.

ไม้สอย

หมายถึงน. ไม้เหลาแหลมคล้ายขนเม่นสำหรับสอยผมทำเป็นไรผม, ไม้สำหรับสอยของสูง ๆ; ไม้สำหรับใช้, ใช้ประกอบกับคำ เครื่องใช้ เป็น เครื่องใช้ไม้สอย.

ร่อนทอง

หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

นมกระแชง

หมายถึงน. ต้นไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ปะโลง

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

เครื่องสุกำศพ

หมายถึงน. สิ่งของที่ใช้ในการทำสุกำศพ มีผ้าขาว ด้ายดิบ กระดาษฟาง นํ้ายาฟอร์มาลิน.

ซังกะตาย,ซังตาย

หมายถึงว. ไม่เต็มใจ, ฝืนใจ, อย่างเสียไม่ได้, (มักใช้แก่กริยาทำ).

ดื้อ

หมายถึงว. ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม. ก. ทื่อ, ไม่คม, (ใช้แก่มีด).