ผลการค้นหา

ละครร้อง

หมายถึงน. ละครแบบหนึ่ง ได้รับอิทธิพลจากละครแบบยุโรป ตัวละครร้องเพลงเองในการดำเนินเรื่องตลอดทั้งเรื่อง มีบทเจรจาตามเนื้อเพลงที่ตัวละครร้องจบไป มีการจัดฉากและแต่งกายตามสมัยที่ปรากฏในเรื่อง เช่น ละครร้องเรื่องพระร่วง เรื่องสาวเครือฟ้า.

ร้องบอก

หมายถึงก. เปล่งเสียงบอกให้รู้.

เรียก

หมายถึงก. เปล่งเสียงเพื่อให้มาหรือให้ไปเป็นต้น เช่น แม่เรียกให้มาทำการบ้าน ช่วยเรียกสุนัขไปเสียที, ออกชื่อ เช่น ครูเรียกมาลีให้มาหา, เชิญ เช่น เรียกประชุม เรียกหมอ เรียกน้ำ เรียกลม; ให้ชื่อ เช่น น้ำที่ทำให้แข็งเรียกว่าน้ำแข็ง ภาชนะอย่างนี้เรียกว่าถ้วย; กำหนดเอา, ร้องเอา, เช่น หมอเรียกค่ารักษาพยาบาล โจทก์เรียกค่าเสียหาย รัฐบาลเรียกเก็บภาษี; (ปาก) ชวนให้มีอาการเช่นนั้น เช่น เรียกน้ำตา เรียกเสียงตบมือ.

ติ๋ง,ติ๋ง ๆ

หมายถึงว. เสียงนํ้าหยด, เสียงร้องเรียกลูกสุนัข.

ไอ้บ้าเอ๊ย

หมายถึงเรียกผู้หญิงที่มีฐานะดี รวย และไม่ใช่คนบ้า

วิรวะ,วิราวะ

หมายถึง[วิระ-] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว, เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).

ขานรหัส

หมายถึงก. ร้องเรียกโดยใช้สัญญาณหรือสัญลักษณ์ที่กำหนดรู้กันโดยเฉพาะ.

บเอ

หมายถึง(โบ) ว. มิใช่เอก, มิใช่หนึ่ง, มาก.

กระเรียน

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยของเก่าสำหรับทำเพลงช้า เรียกว่า กระเรียนร้อง, ถ้ารับร้องบทละครเป็นเพลง ๒ ชั้น ท่อนต้นเรียกว่า กระเรียนร้องตัวผู้ ท่อนหลังเรียกว่า กระเรียนร้องตัวเมีย ต่อจากนี้ทำเพลงกระเรียนทอง แล้วถึงกระเรียนร่อน เป็นเพลงเสภาร้องรับมโหรี.

กะโต้งโห่ง

หมายถึงเสียงนกยูงร้อง

ผิดสีผิดกลิ่น

หมายถึงว. ไม่ใช่พวกเดียวกัน.

คร่ำครวญ

หมายถึงว. ร้องรํ่ารำพัน.