ผลการค้นหา

เปิง ๆ

หมายถึงว. ดังเต็มที่ เช่น เสียงร้องเปิง ๆ, เตลิดไป เช่น วิ่งเปิง ๆ.

กระสือดูด

หมายถึงน. เรียกผลกล้วยที่แกร็นทั้งเครือ. (ปาก) ว. เรียกคนที่ซูบซีด.

วู้

หมายถึงว. เสียงกู่เรียกหรือขานรับอย่างดัง.

มูก

หมายถึงน. นํ้าเมือกที่ไหลออกจากจมูก เรียกว่า นํ้ามูก, นํ้าเมือกที่ไหลออกทางทวารหนักพร้อมกับอุจจาระ.

บรมครู

หมายถึงน. คำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ.

แป้งมี่

หมายถึงน. แป้งข้าวสาลี, แป้งสาลี หรือ แป้งหมี่ ก็เรียก.

ช้อนหอย

หมายถึงน. ชื่อเรียกช้อนกระเบื้อง.

เดินสะพัด

หมายถึงก. หมุนเวียน, เรียกบัญชีกระแสรายวันว่า บัญชีเดินสะพัด.

ตงุ่น

หมายถึง[ตะหฺงุ่น] ว. เรียกนํ้าตาลที่เคี่ยวจนเป็นยางอย่างนํ้าผึ้งว่า นํ้าตาลตงุ่น.

ตระนาว

หมายถึง[ตฺระ-] น. เรียกกระแจะชนิดหนึ่ง.

ตีนเหยียด

หมายถึงน. ชื่อเรียกสระอุ.

กบบัว

หมายถึงน. ชื่อกบชนิด Rana erythraea ในวงศ์ Ranidae ตัวสีเขียว ขนาดเล็กกว่ากบนา มักอาศัยอยู่ตามกอบัว จึงมีผู้เรียกว่า เขียดบัว และร้องเสียงจิ๊ก ๆ บางครั้งจึงเรียกว่า เขียดจิก.