ผลการค้นหา

รวะ

หมายถึงน. เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก, เสียงอึง, เสียงร้องครํ่าครวญ. ก. ร้อง, ร้องไห้. (ป., ส.).

วิมน

หมายถึงว. ใจคอวิปริต, เคลือบแคลง; ไม่พอใจ, ไม่สนใจ. (ป.).

คอสอง

หมายถึงน. ผู้ร้องถัดจากคนที่ ๑ ในวงเพลงที่ร้องแก้กันเป็นต้น, ผู้ว่าคล้อยตามอย่างลูกคู่.

ผินหลังให้

หมายถึง(สำ) ก. ไม่สนใจ, ไม่แยแส, ไม่ไยดี, เลิกคบกัน.

ชม้าย

หมายถึง[ชะ-] ก. ชายหางตาดูด้วยความสนใจ.

ธรรมปฏิรูป,ธรรมประติรูป

หมายถึงน. ธรรมเทียม, สิ่งที่ไม่ใช่ธรรมแท้.

ลับหลัง

หมายถึงว. ไม่ใช่ต่อหน้า เช่น นินทาลับหลัง ว่าร้ายลับหลัง.

กะต๊าก

หมายถึงว. เสียงไก่ตัวเมียร้องเมื่อตกใจหรือออกไข่.

เซิ้ง

หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.

เอ๋ง

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาร้องเมื่อถูกตีเป็นต้น.

บอกกล่าว

หมายถึงก. ร้องบอกให้ผู้อื่นเป็นพยานรับรู้ไว้.

เพรียกพร้อง

หมายถึงก. ร้องเซ็งแซ่ (ใช้แก่นกเป็นต้น).