ตัวกรองผลการค้นหา
ใจดำ
หมายถึงว. เห็นแก่ตัว, ไม่เอื้อเฟื้อใคร, ขาดกรุณา. น. ความในใจ เช่น พูดถูกใจดำ แทงใจดำ; จุดดำที่อยู่กลางเป้า.
โฉ่งฉ่าง
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงโลหะกระทบกัน, มีท่าทางเก้งก้างไม่รัดกุม เช่น กิริยาโฉ่งฉ่าง ชกโฉ่งฉ่าง, ส่งเสียงดังอย่างไม่เกรงใจใคร เช่น เขาพูดจาโฉ่งฉ่าง.
ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว
หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.
กะดอก ๆ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.
เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง
หมายถึงก. ทำสิ่งที่มีแต่เสมอตัวกับขาดทุน, ทำดีก็เสมอตัว ทำไม่ดีก็ต้องได้รับโทษ.
วิฆาส
หมายถึงน. เดน, อาหารเหลือ. (ป.).
สำรวม
หมายถึงว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.
ลำไส้
หมายถึงน. ส่วนของทางเดินอาหารซึ่งอยู่ระหว่างกระเพาะอาหารกับทวารหนัก เป็นท่อยาวขดไปมาอยู่ในช่องท้อง มีหน้าที่ย่อย ดูดซึมอาหารและน้ำ พักและขับถ่ายกากอาหาร, ไส้ ก็เรียก.
เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย
หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเป็นทารก.
ภิกขาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ป.).
กินงาย
หมายถึงก. กินอาหารมื้อเช้า.
เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง
หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.