ผลการค้นหา

หมาหัวเน่า

หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.

เนรนาด

หมายถึง[เนระ-] (กลอน) ก. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด, เช่น เสมือนหนึ่งราชกัญญาคณานางสนมล้มเนรนาดด้วยอาลัย. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (อาจเพี้ยนมาจาก ระเนระนาด).

แขละ

หมายถึง[แขฺละ] น. ลายเกลียวเส้นลวดเล็ก ๆ ส่วนมากนิยมทำไว้ตรงโคนกระเปาะที่ฝังหัวแหวนแบบโบราณชนิดเม้มหรือล้มขอบ.

ยาลูกกลอน

หมายถึงน. ยาที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.

คุลีการ

หมายถึงก. คลุกเคล้าเข้าด้วยกันแล้วปั้นก้อน, คลุกเคล้าให้เข้ากัน.

ลูกหินบด

หมายถึงน. หินแท่งกลมยาวสำหรับบดยา, คู่กับ แม่หินบด.

พรรดึก

หมายถึง[พันระ-] น. อุจจาระที่เป็นก้อนแข็งกลม.

ใจแคบ

หมายถึงว. ไม่คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร ๆ.

เหตุสุดวิสัย

หมายถึงน. ภาวะที่พ้นความสามารถที่ใครจะป้องกันได้.

กันทรากร

หมายถึง[-ทะรากอน] (แบบ) น. ภูเขา. (ป., ส.).

ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก

หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.

ลำห้วย

หมายถึงน. ทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ในแอ่งที่เรียกว่า ห้วย.