ผลการค้นหา

พัทธ,พัทธ-,พัทธ์

หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).

งากำจาย

หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.

ชั้ว

หมายถึงน. ที่สำหรับวางตั้งของ รูปคล้ายตู้ แต่ใช้กระดานข้างตลอดเป็นเชิง.

วิษักต์

หมายถึงว. ติดอยู่, พันอยู่, พัวพัน. (ส.; ป. วิสตฺต).

ยาฝิ่น

หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.

ทูบ

หมายถึงน. ไม้แม่แคร่เกวียนที่ยื่นออกไปติดกับแอก.

นั่ง

หมายถึงก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.

ฟุฟะ

หมายถึงว. ไม่แน่น, พอง ๆ เช่น เสื้อติดระบายฟุฟะ.

ข้าวตัง

หมายถึงน. ข้าวสุกที่ติดเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นหม้อหรือกระทะ.

ขี้เต่า

หมายถึงน. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.

จำเลาะตา

หมายถึง[-เหฺลาะ-] น. ซีกไม้ไผ่ที่มีตาไม้ติดอยู่.

เทวภาวะ

หมายถึงน. ความเป็น ๒, ความเป็นคู่; พยัญชนะที่ซ้อนกัน ๒ ตัว; ใช้ เทวภาพ ก็ได้.