ตัวกรองผลการค้นหา
สยุมภู
หมายถึง[สะหฺยุมพู] ว. เป็นเองตามธรรมชาติ เช่น รกสยุมภู ว่า รกอย่างเป็นเองตามธรรมชาติ.
ภาชนีย,ภาชนีย-
หมายถึง[พาชะนียะ-] (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).
ส่วนได้ส่วนเสีย
หมายถึงน. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น, เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย.
พลโลก
หมายถึง[พนละ-] น. ชาวโลก, พลเมืองของโลก.
รู้เท่าไม่ถึงการ
หมายถึงก. รู้ไม่ถึงว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.
ลาโลก
หมายถึงก. จากโลกไป, ตาย.
โลกอุดร,โลกุตระ
หมายถึง[โลกอุดอน, โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก. (ป., ส. โลก + อุตฺตร).
อายุรกรรม
หมายถึงน. การรักษาโรคทางยา.
สามัญสำนึก
หมายถึงน. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.
โลกา
หมายถึง(กลอน) น. โลก.
เส้นศูนย์สูตร
หมายถึงน. เส้นวงกลมสมมุติที่ลากรอบโลก และแบ่งโลกออกเป็นส่วนซีกโลกเหนือกับส่วนซีกโลกใต้.
พอที่จะ
หมายถึงว. ควรที่จะ เช่น พอที่จะได้ เลยไม่ได้.