ผลการค้นหา

ประแพร่งประแพรว

หมายถึง[ปฺระแพฺร่งปฺระแพฺรว] ว. งามแพรวพราย.

ประอรประเอียง

หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.

อนีจะ

หมายถึงว. ไม่ตํ่า, ดี, งาม, น่านับถือ. (ป., ส.).

มุทิงค์

หมายถึงน. กลองสองหน้า, ตะโพน. (ป. มุทิงฺค; ส. มฺฤทงฺค).

เกะ

หมายถึงว. สั้น เช่น ควายเขาเกะแค่หู. (สิบสองเดือน).

เก็บเล่ม

หมายถึงก. รวบรวมหนังสือหรือแผ่นภาพที่พิมพ์ไว้แล้ว เรียงตามลำดับเลขหน้าเข้าเป็นเล่ม (ใช้แก่การพิมพ์).

ตะไกร

หมายถึง[-ไกฺร] น. เครื่องมือสำหรับตัดโดยใช้หนีบ มี ๒ ขา, ลักษณนามว่า เล่ม, เขียนเป็น กรรไกร หรือ กรรไตร ก็มี.

กวิน

หมายถึง[กะวิน] (โบ) ว. ดีงาม เช่น ใครกวินซื่อแท้. (แช่งนํ้า). (ทมิฬ แปลว่า งาม).

อธิกมาส

หมายถึง[-มาด] น. เดือนที่เพิ่มขึ้นในปีจันทรคติ คือ ในปีนั้นมี ๑๓ เดือน มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ สอง ๘. (ป.).

กรีฑารมย์

หมายถึงว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).

หันกลับ

หมายถึงก. เปลี่ยนไปสู่สภาพเดิม เช่น เขาทั้งสองหันกลับไปคืนดีกัน.

ศุภร,ศุภร-

หมายถึง[สุบพฺระ-] ว. ส่องแสง, สว่าง; งาม, สดใส; ขาว, ผ่อง; บริสุทธิ์ไม่มีตำหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือฟันงาม. (ส. ศุภฺร).