ผลการค้นหา

แป้น

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลหรือปลานํ้ากร่อยในสกุล Leiognathus, Secutor และ Gazza วงศ์ Leiognathidae เป็นปลาขนาดเล็ก ลำตัวป้อม แบนข้างมาก มักมีสีเงินหรือสีเนื้อ และเป็นอีกชื่อหนึ่งของปลาดอกหมากทุกชนิดในสกุล Gerres และ Pentaprion วงศ์ Gerreidae โดยเฉพาะ แป้นแก้ว คือ Pentaprion longimanus และยังอาจพบเป็นชื่อเรียกปลาข้าวเม่าในสกุล Ambassis วงศ์ Ambassidae ด้วย.

น้ำตา

หมายถึงน. นํ้าที่ไหลออกจากนัยน์ตา, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ไหลเยิ้มอย่างนํ้าตาลที่ไหลซึมจากหม้อตาล.

ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้

หมายถึง(สำ) ก. ตกอยู่ในที่คับขันอย่างไรก็ไม่เป็นอันตราย, เป็นคำเปรียบเทียบ หมายความว่า ตกอยู่ที่ใดก็ไม่สูญหาย เช่น ของหลวงตกนํ้าไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้.

น้ำปลา

หมายถึงน. นํ้าสำหรับปรุงอาหารให้มีรสเค็ม ทำจากปลาหรือสิ่งอื่นหมักกับเกลือ.

เน่า

หมายถึงว. เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.

หญ้า

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาขี้ยอก. (ดู ขี้ยอก).

ไต้ก๋ง

หมายถึงน. นายท้ายเรือสำเภาหรือเรือจับปลา. (จ.).

ตกปลัก

หมายถึงก. อาการที่ปลาเป็นต้นมารวมกันอยู่ในบ่อหรือหนองที่นํ้างวด, ตกคลัก ก็ว่า.

สลุมพร

หมายถึง[สะหฺลุมพอน] น. ปลาเนื้ออ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

ล่อ

หมายถึงก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา; ปริ่ม, ใกล้จะไหล, ในคำว่า น้ำตาล่อหน่วย.

ขาม้า

หมายถึงน. ครีบคู่ที่อยู่ตรงอกปลา, ตะเกียบ ก็เรียก.

เขมือบ

หมายถึง[ขะเหฺมือบ] ก. กลืนกินอย่างปลา, กินอย่างตะกละ.