ผลการค้นหา

ไข่หิน

หมายถึงน. ไข่ที่แข็งคล้ายหิน.

ไข่เค็ม

หมายถึงน. ไข่ที่ดองนํ้าเกลือ, ไข่ที่พอกด้วยขี้เถ้าหรือแกลบผสมเกลือ มักทำจากไข่เป็ด มีรสเค็ม, ไข่พอก ก็เรียก.

เกลียดตัวกินไข่

หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.

อัณฑชะ

หมายถึงน. “เกิดแต่ไข่” หมายถึง สัตว์ที่เกิดจากไข่ เช่น ไก่ นก เต่า. (ป., ส.).

วางไข่

หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).

อัณฑาการ

หมายถึงว. รูปไข่, กลมรี. (ส.).

ไข่เยี่ยวม้า

หมายถึงน. ไข่แช่นํ้าด่าง, ไข่สำเภา ก็เรียก.

ไข่ตุ๋น

หมายถึงน. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.

ไข่ขวัญ

หมายถึงน. ไข่ปอกที่เสียบไม้ปักไว้บนยอดบายศรี, ไข่ข้าว ก็เรียก. (ดู ขวัญ); ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ลูกยอด ก็เรียก.

ตายโคม

หมายถึงน. เรียกไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟักว่า ไข่ตายโคม.

ไข่ขาว

หมายถึงน. ส่วนของไข่สัตว์ เช่น ไข่ของนก ไข่ของสัตว์เลื้อยคลาน มีสีขาวใสอยู่รอบ ๆ ไข่แดง เป็นสารโปรตีนทำหน้าที่ป้องกันส่วนที่เป็นเซลล์ของไข่ เวลาเซลล์ของไข่แบ่งตัวเจริญเป็นตัวอ่อน ไข่ขาวจะเป็นอาหารของตัวอ่อนด้วย; (เคมี) กลุ่มของโปรตีน ซึ่งมีนํ้าหนักโมเลกุลประมาณ ๖๕,๐๐๐ ถึง ๗๐,๐๐๐.

มัณฑุก,มัณฑุก-

หมายถึง[มันทุกะ-] น. กบ (สัตว์). (ป., ส. มณฺฑูก).