ผลการค้นหา

ขษัย

หมายถึง[ขะสัย] (โบ) น. กษัย, การสิ้นไป, การหมดไป, การเสื่อมไป, การน้อยไป. (ส. กฺษย; ป. ขย).

ปีกหัก

หมายถึง(ปาก) ว. ที่ประสบความผิดหวังหรือพลาดพลั้งอย่างรุนแรงจนหมดกำลัง.

มั่ว

หมายถึงก. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม; ปะปนกันจนแยกไม่ออก เช่น วางของมั่วไปหมด.

ตบะแตก

หมายถึงก. บำเพ็ญตบะต่อไปไม่ได้เพราะทนต่อสิ่งเย้ายวนไม่ไหว, หมดความอดกลั้น, สิ้นความอดทน.

สูญเปล่า

หมายถึงว. หมดสิ้นไปโดยไร้ประโยชน์ เช่น ลงทุนครั้งนี้สูญเปล่าจริง ๆ นอกจากไม่ได้กำไรแล้วยังขาดทุนอีกด้วย.

คาราคาซัง

หมายถึงค้างคา ไม่จบไม่สิ้น

ถอนยวง

หมายถึงก. ทำลายให้สิ้นซาก.

ทั้งหลาย

หมายถึงว. หมดด้วยกัน เช่น คนทั้งหลายเกิดมาแล้วต้องตาย, มีจำนวนมาก เช่น คนทั้งหลายเขาพูดกันว่า.

หมดวาสนาบารมี

หมายถึงก. หมดอำนาจ.

เซ็งแซ่

หมายถึงดังอื้ออึงแซ่ไปหมด

เสือจนท่า ข้าจนทาง

หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.

ลบล้าง

หมายถึงก. ทำให้หมดไปสิ้นไป เช่น ลบล้างความผิด, ทำให้เป็นโมฆะทางกฎหมาย เช่น ลบล้างหนี้สิน ลบล้างมลทิน.