ตัวกรองผลการค้นหา
ถึงมรณกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า.
โทมนัส
หมายถึง[โทมมะ-] น. ความเสียใจ, ความเป็นทุกข์ใจ. (ป. โทมนสฺส).
นิพพิทาญาณ
หมายถึงน. ความรู้ที่ทำให้เบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).
อนยะ
หมายถึง[อะนะ-] น. เคราะห์ร้าย, ทุกข์, ความฉิบหาย. (ป., ส.).
ระกำ
หมายถึงน. ความลำบาก, ความตรมใจ, ความทุกข์, เช่น ตกระกำลำบาก.
เป็นต้น
หมายถึงว. เริ่มแรก, เป็นอันดับแรก, เป็นส่วนเบื้องต้น, เช่น อริยสัจ ๔ มีทุกข์เป็นต้น.
ไปตายเอาดาบหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ยอมไปเผชิญกับความทุกข์และความลำบากข้างหน้า.
กตเวที
หมายถึง[กะตะ-] ว. (ผู้) ประกาศคุณท่าน, (ผู้) สนองคุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตัญญู. [ป. กต ว่า (อุปการคุณ) ที่ท่านทำแล้ว + เวที ว่า ผู้ให้รู้, ผู้ประกาศ].
ธรรมานุธรรมปฏิบัติ
หมายถึง[ทำมา-] น. การประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม, การประพฤติความดีสมควรแก่ฐานะ.
ปลงบริขาร
หมายถึงก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย (ใช้แก่บรรพชิต).
หงำเหงอะ,หงำเหงือก
หมายถึง[หฺงำเหฺงอะ, หฺงำเหฺงือก] ว. หลงจนจำอะไรไม่ได้ (ใช้แก่คนที่แก่มาก).
มักขะ
หมายถึงน. ความลบหลู่คุณท่าน (เป็นประการหนึ่งในอุปกิเลส ๑๖). (ป.).