ผลการค้นหา

ล้าสมัย

หมายถึงว. ไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำลังนิยมกัน เช่น เขาเป็นคนล้าสมัย.

คนโสด

หมายถึงน. ชายหรือหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน, มักใช้หมายถึง ชายโสด.

โจมตี

หมายถึงก. ใช้กำลังบุกเข้าตี, โดยปริยายหมายความว่า พูดหรือเขียนว่าหรือกล่าวหาผู้อื่นอย่างรุนแรง.

โปร่งเปร่ง

หมายถึง[-เปฺร่ง] ก. โหรงเหรง, ไม่เต็มที่.

ถึงขนาด

หมายถึงว. ได้ขนาด, เต็มที่, มากพอ.

ยืมจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือนทำด้วยตนเอง, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.

ร่า

หมายถึงว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า หน้าต่างเปิดร่า.

แหงนคอตั้งบ่า

หมายถึง(สำ) ก. เงยเต็มที่.

ฉลองศรัทธา

หมายถึง(ปาก) ก. ตอบแทนเต็มที่.

กำลังวังชา

หมายถึงน. กำลัง.

ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.

ทำนาบนหลังคน

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์ใส่ตนโดยขูดรีดผู้อื่น.