ผลการค้นหา

ใจมาร

หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจยักษ์ เป็น ใจยักษ์ใจมาร.

รัญจวน

หมายถึงก. ปั่นป่วนใจ เช่น กลิ่นหอมรัญจวนใจ, สะเทือนใจด้วยความกระสันถึง. (เทียบ ข. รํชวล).

เลิ่กลั่ก

หมายถึงว. แสดงอาการทำหน้าตาตื่นเพราะอัศจรรย์ใจ แปลกใจ หรือตกใจ เป็นต้น.

ใจดี

หมายถึงว. มีใจเมตตากรุณา, ไม่โกรธง่าย; คุมใจไว้ให้มั่น เช่น ใจดีสู้เสือ.

ธรรมายตนะ

หมายถึง[ทำมายะตะนะ] น. แดนคือธรรมารมณ์, แดนแห่งมนัสคือใจ ได้แก่อารมณ์ที่ใจรู้ หรือเรื่องที่ใจรู้. (ป. ธมฺมายตน).

มอน

หมายถึงน. ใจกลาง, ส่วนสำคัญ, เช่น มอนไข่ คือ ไข่แดง. ว. สนุก, เพราะ, หวาน, เช่น ใจมอน = ใจหวาน, ใจดี.

วิเวก

หมายถึงว. เงียบสงัดทำให้รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจ, เงียบสงัดทำให้รู้สึกวังเวงใจ, เช่น อยู่ในวิเวก รู้สึกวิเวกวังเวงใจ. (ป.).

อัปฏิฆะ

หมายถึง[อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).

ใจยักษ์

หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร.

ตบหัวลูบหลัง

หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.

โศจนียะ

หมายถึง[-จะ-] ว. อันน่าโศก, น่าเศร้าใจ. (ส.).

แม้ว่า

หมายถึงสัน. ผิว่า, หากว่า, เช่น แม้ว่าจะไปด้วย ก็ตามใจ.