ผลการค้นหา

รำคาญใจ

หมายถึงก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.

รู้ใจ

หมายถึงก. รู้อัธยาศัยใจคอว่าเป็นอย่างไร หรือชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เช่น ลูกน้องรู้ใจนาย, รู้เส้น ก็ว่า.

เริงใจ

หมายถึงว. รู้สึกสนุกสนานเบิกบานใจ.

ล่อใจ

หมายถึงว. ชวนใจให้อยากได้ เช่น เอาของมาโฆษณาล่อใจ.

เพลินใจ

หมายถึงก. เบิกบานใจ.

ใจขาด

หมายถึงว. จนสุดความสามารถ เช่น สู้ใจขาด.

ใจทมิฬ

หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจร้ายกาจ, บางทีก็ใช้คู่กับคำ หินชาติ เป็น ใจทมิฬหินชาติ.

ใจหิน

หมายถึงว. มีใจโหดเหี้ยม, มีใจที่แข็งมากไม่ยอมโอนอ่อน เช่น โจรใจหิน.

ละลานใจ

หมายถึงก. ตื่นใจ, วุ่นวายใจ, เช่น เห็นเพชรเม็ดงามละลานใจ.

สอนใจ

หมายถึงว. ที่เตือนสติตนเอง เช่น สุภาษิตสอนใจ หนังสือสอนใจ.

ใจพระ

หมายถึงว. มีใจบุญ, มีใจเมตตา.

จิตใจ

หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.