ตัวกรองผลการค้นหา
เสียสมอง
หมายถึงก. สิ้นเปลืองความคิด เช่น เรื่องนี้คิดไปก็เสียสมองเปล่า ๆ ปัญหาข้อนี้ยากมาก เสียสมองอยู่นานกว่าจะคิดออก, เสียหัว ก็ว่า.
พ่อพันธุ์
หมายถึงน. สัตว์ตัวผู้ที่ใช้ผสมพันธุ์.
มังส,มังส-,มังสะ,มางสะ
หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ป.).
พยาบาท
หมายถึง[พะยาบาด] น. การผูกใจเจ็บคิดจะแก้แค้น, การคิดปองร้าย, ในคำว่า ผูกพยาบาท. ก. ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น, ปองร้าย, เช่น อย่าไปพยาบาทเขาเลย. (ป. พฺยาปาท, วฺยาปาท; ส. วฺยาปาท).
อลักเอลื่อ
หมายถึง[อะหฺลักอะเหฺลื่อ] ว. อึดอัดใจ, ลำบากใจ, อาหลักอาเหลื่อ อิหลักอิเหลื่อ หรือ อีหลักอีเหลื่อ ก็ว่า.
ตะขิดตะขวง
หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.
ธรรมารมณ์
หมายถึง[ทำมา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).
ประโมทย์
หมายถึง[ปฺระโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์.
ชีวโลก
หมายถึงน. โลกของสัตว์เป็น, ตรงข้ามกับ โลกผี; เหล่าสัตว์, มนุษยชาติ. (ส.).
วาฬมิค
หมายถึงน. พาฬมฤค, สัตว์ร้าย. (ป.).
พกุระ
หมายถึง(แบบ) น. เขาสัตว์สำหรับเป่า. (ส.).
ติดสัด
หมายถึงก. อาการสืบพันธุ์ของสัตว์ที่เป็นไปตามฤดูกาล.