ผลการค้นหา

ประกฤต

หมายถึง[-กฺริด] (แบบ) ก. ทำ, ทำมาก. (ส. ปฺรกฺฤต; ป. ปกต).

กระดาษสา

หมายถึงน. กระดาษที่ทำจากเปลือกต้นสา ใช้ทำร่มเป็นต้น.

ปลีกเวลา

หมายถึงก. เจียดเวลาเพื่อมาทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งนอกเหนือจากงานที่ทำอยู่.

กา

หมายถึงก. ทำเครื่องหมายเป็นรูปกากบาท, ทำเครื่องหมายไว้ให้สังเกตได้ เช่น ดูเฉพาะที่กาไว้.

ขี้ผึ้ง

หมายถึงน. รังผึ้งที่เอามาหุงใช้ในการต่าง ๆ เช่น ทำเทียน ทำสีผึ้ง.

แล้ว เล่า,...แล้ว...เล่า,แล้ว ๆ เล่า ๆ

หมายถึงว. ทำแล้วทำอีกอยู่นั่นเอง เช่น พูดแล้วพูดเล่า กินแล้วกินเล่า ทำแล้ว ๆ เล่า ๆ ไม่รู้จักเสร็จ.

ก้มหน้าก้มตา

หมายถึง(สำ) ก. ทำโดยไม่มองดูสิ่งอื่น, ทำโดยตั้งใจ, เช่น ก้มหน้าก้มตาทำไปจนกว่าจะสำเร็จ.

หยิบหย่ง

หมายถึงว. กรีดกราย, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน, ไม่ทะมัดทะแมง, เช่น ท่าทางหยิบโหย่งอย่างนี้ จะไปทำมาหากินอะไรได้.

ละอาย

หมายถึงก. รู้สึกอายที่จะทำสิ่งไม่ถูกไม่ควร เช่น ละอายที่จะทำผิด, ละอายใจ ก็ว่า.

ฝึกปรือ

หมายถึงก. ฝึกให้ทำจนเป็น, หัดให้ทำจนดี, เช่น ฝึกปรือช้างม้า.

ขอแรง

หมายถึงก. ขอให้ออกแรงช่วยทำงาน, บอกเพื่อนบ้านมาช่วยกันทำงาน.

ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ

หมายถึง(สำ) ว. ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำดีกว่าด่วนทำ.