ผลการค้นหา

บุญ,บุญ-

หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

ทำตัว

หมายถึงก. วางตัว, ประพฤติ, เช่น ทำตัวดี ทำตัวไม่ดี.

ทุจจิณณะ

หมายถึง(แบบ) ว. ประพฤติชั่วแล้ว, ทำชั่วแล้ว, อบรมไม่ดี. (ป. ทุจฺจิณฺณ).

เข้าที

หมายถึงก. มีท่วงทีดี, มีชั้นเชิงดี, มีท่าทีจะสำเร็จ.

สองจิตสองใจ

หมายถึงว. ลังเล, ตัดสินใจไม่ได้, เช่น จะไปเชียงใหม่ดีหรือไม่ไปดี ยังสองจิตสองใจอยู่.

ไม่เอาถ่าน

หมายถึงก. ไม่รักดี.

กำขี้ดีกว่ากำตด

หมายถึง(สำ) ได้บ้างดีกว่าไม่ได้อะไรเลย.

หมาหางด้วน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำอะไรผิดพลาดจนได้รับความอับอายแล้วชวนให้ผู้อื่นทำตามโดยยกย่องการกระทำนั้นว่าดี ควรเอาอย่าง.

ขวัญดี

หมายถึงน. กำลังใจดี.

สุดปัง

หมายถึงปัง สุดยอดมาก ดีมาก

กลมกลืน

หมายถึงก. เข้ากันได้ดี, ไม่ขัดแย้งกัน.

จงดี

หมายถึงว. ให้ดี, ให้เรียบร้อย.