ผลการค้นหา

ภูมิบริมาณ

หมายถึง[พูมิ-] น. มาตราเนื้อที่. (ส.).

พรหมินทร์

หมายถึง[พฺรมมิน] น. พรหมผู้เป็นใหญ่. (ส.).

สามัญชน

หมายถึงน. คนธรรมดาที่มิใช่เจ้า.

มิค,มิค-,มิคะ

หมายถึง[มิคะ, มิกคะ-] น. สัตว์ป่ามีกวางอีเก้งเป็นต้น. (ป.).

บเอ

หมายถึง(โบ) ว. มิใช่เอก, มิใช่หนึ่ง, มาก.

ฤๅเยา

หมายถึงว. มิใช่เยา, มิใช่น้อย, ไม่เยา.

ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-

หมายถึง[พูม, พูมิ-, พูมมิ-] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.

มิหนำซ้ำ

หมายถึงว. เท่านี้ยังไม่เพียงพอ, หนักยิ่งไปกว่านั้นอีก, เช่น ตัดเท้าตัดกรแล้วมิหนำ ซ้ำฆ่าสุริย์วงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์).

พจี

หมายถึง[พะจี] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป. วจี).

ปรมินทร์,ปรเมนทร์

หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).

กระชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กะชัง ก็มี. (มิวเซียม).

ภูมิลำเนา

หมายถึง[พูม-, พูมิ-] (กฎ) น. ถิ่นที่อยู่อันเป็นแหล่งสำคัญ.