ผลการค้นหา

โลกย์,โลกยะ,โลกัย

หมายถึงว. ของโลก. (ส. โลกฺย).

โลกัตถจริยา

หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).

โลกุตร-

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

ติดมือ,ติดไม้ติดมือ

หมายถึงก. ถือหรือนำไปด้วย.

โลกุตระ

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

จิตร

หมายถึง[จิด] (โบ) น. จิต, ใจ.

ภูดล

หมายถึงน. พื้นโลก, แผ่นดิน. (ส.).

สายดิน

หมายถึงน. สายตัวนำไฟฟ้าที่ต่อกับจุดใด ๆ ในวงจรไฟฟ้าให้เชื่อมกับพื้นโลก โดยประสงค์ให้จุดนั้น ๆ มีศักย์ไฟฟ้าเท่ากับศักย์ไฟฟ้าของโลก.

โลกิย,โลกิย-,โลกิยะ,โลกีย์

หมายถึงว. เกี่ยวกับโลก, ทางโลก, ธรรมดาโลก, ของโลก, ตรงข้ามกับ โลกุตระ, เช่น โลกิยธรรม เรื่องโลกิยะ, โดยปริยายหมายถึงที่เกี่ยวกับกามารมณ์ เช่น เรื่องโลกีย์. (ป.; ส. เลากฺย).

ชีวโลก

หมายถึงน. โลกของสัตว์เป็น, ตรงข้ามกับ โลกผี; เหล่าสัตว์, มนุษยชาติ. (ส.).

เข้าสมาธิ

หมายถึง[-สะมาทิ] ก. ทำจิตให้แน่วแน่อย่างเข้าฌาน.

โลกเชษฐ์

หมายถึง[โลกกะ-] น. “ผู้เป็นใหญ่ในโลก” คือ พระพุทธเจ้า. (ส. โลกเชฺยษฺ; ป. โลกเชฏฺ).