ผลการค้นหา

หูฝาด,หูเฝื่อน

หมายถึงก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.

กรุบกริบ

หมายถึงว. เสียงกุกกิก.

ตะคอก

หมายถึงก. ตวาด, ขู่เสียงดัง.

คำประสาน

หมายถึงน. คำที่เกิดจากการนำคำตั้งแต่ ๒ คำขึ้นไปมาประกอบกัน อาจเป็นคำที่เกิดอิสระไม่ได้ ๒ คำมาประกอบกัน เช่น ชดช้อย ครื้นเครง หรือเป็นคำที่เกิดอิสระไม่ได้คำหนึ่งประกอบกับคำที่เกิดอิสระได้อีกคำหนึ่ง เช่น ชาวไร่ อ่อนช้อย, คำผสาน ก็เรียก.

คำผวน

หมายถึงน. คำที่พูดทวนกลับได้ เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก.

คำผสาน

หมายถึงดู คำประสาน.

สวนคำ

หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.

เกี๋ยงคำ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นลำเจียก. (ดู ลำเจียก).

คำไวพจน์

หมายถึงดู ไวพจน์

ซี้ด

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสูดปากเช่นกินอาหารเผ็ดเป็นต้น.

ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.

เครงครื้น

หมายถึงว. เสียงดังครึกครื้น, ครื้นเครง ก็ว่า.