ค้นเจอ 143 รายการ

พินิศ

หมายถึงก. ดู, แลดู, เพ่งดู.

รุ่งสว่าง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.

สง่างาม

หมายถึงว. มีท่าทางภูมิฐานแลดูงาม.

พิศ

หมายถึง[พิด] ก. เพ่งดู, แลดูโดยถี่ถ้วน.

วิโลก,วิโลกนะ

หมายถึง[วิโลกะนะ] ก. แลดู, ตรวจตรา. (ป., ส.).

โหว้

หมายถึงว. โว่, เป็นช่องเป็นรูที่แลเห็นลึกหรือทะลุ.

เมิน

หมายถึงก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.

อาทิตยมณฑล

หมายถึงน. ดวงอาทิตย์, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงอาทิตย์.

กระลู่น์

หมายถึงว. น่าสงสาร เช่น กระลู่น์แลดูดาลแสยง. (สุธน).

แหล่

หมายถึง[แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.

แพลม

หมายถึง[แพฺลม] ก. แลบออกมาพอแลเห็น เช่น ทุเรียนเนื้อบางเห็นเม็ดแพลมออกมา.

ไจร

หมายถึง[ไจฺร] (กลอน) จร, จากไป, เช่น แลเอกจักร เจียรไจร. (สมุทรโฆษ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ