ผลการค้นหา

ย่างตีน,ย่างเท้า

หมายถึงก. ยกเท้าก้าวไป, เดิน, ย่าง ก็ว่า.

ง่อยเปลี้ยเสียขา

หมายถึงว. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปรกติ.

ประโคน

หมายถึงน. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้าง หลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า.

ทอดน่อง

หมายถึงว. อาการที่เดินช้า ๆ ตามสบาย.

โทกเทก

หมายถึงว. อาการที่เดินโยกเยกไม่ตั้งตัวตรง.

ปัด ๆ เป๋ ๆ

หมายถึงว. ตุปัดตุเป๋, อาการที่เดินเฉไปเฉมา.

กรีธาทัพ

หมายถึงก. ยกกระบวนทัพ, เดินกองทัพ.

กระคน

หมายถึง(กลอน) น. ประโคน คือ สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกัน โยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง.

อุรส

หมายถึง[-รด] น. “ผู้ที่เกิดแต่อก” คือ ลูก. (ส. อุรสฺย).

สะบัดย่าง

หมายถึงว. อาการที่ม้าเดินเหยาะย่างอย่างสง่างามพร้อมกับสะบัดหางด้วย ในความว่า ม้าเดินสะบัดย่าง.

ตบเท้า

หมายถึงก. อาการเดินกระแทกตีนกับพื้นแรง ๆ ของทหารหรือตำรวจเป็นต้น เรียกว่า เดินตบเท้า.

อกโรย

หมายถึงว. อาการของคนที่มีลักษณะผอมจนเห็นกระดูกอก.