ผลการค้นหา

มหันต,มหันต-,มหันต์

หมายถึง[มะหันตะ-, มะหัน] ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก). (ป.).

ศิษย์หัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.

รัดรึง

หมายถึงก. กอดแน่น, ผูกแน่น, เช่น ความรักรัดรึงใจ.

ปรักมะ

หมายถึง[ปะรักกะ-] น. ความเพียร, ความบากบั่น. (ป. ปรกฺกม).

จูบ

หมายถึงก. เอาจมูกสัมผัสสูดแสดงความรักหรือความใคร่.

ทรามสงวน,ทรามสวาท

หมายถึง[ซาม-] น. หญิงงามน่ารัก, นางงามผู้เป็นที่รัก.

ทรามเชย

หมายถึง[ซาม-] น. หญิงงามน่ารัก, นางงามผู้เป็นที่รัก.

เศาไจย

หมายถึง[-ไจ] น. คนซักฟอก, คนทำความสะอาด. (ส. เศาเจย).

สาปส่ง

หมายถึง(ปาก) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้องด้วย เช่น คนคนนี้ฉันขอสาปส่งไม่คบอีก.

เรือโดยสาร

หมายถึง(กฎ) น. เรือที่บรรทุกคนโดยสารเกิน ๑๒ คน.

หัวนอนปลายตีน

หมายถึงน. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา.

ผู้ดี

หมายถึงน. คนที่เกิดในตระกูลดี, คนที่มีมารยาทดีงาม.