ผลการค้นหา

พายุ

หมายถึงน. ลมแรง. (ป., ส. วายุ ว่า ลม).

เบาแรง

หมายถึงว. ผ่อนหรือช่วยให้ใช้แรงหรือกำลังน้อยลง.

อ่อนเพลีย

หมายถึงว. มีแรงลดน้อยถอยลง, หย่อนกำลัง.

ขับเคลื่อน

หมายถึงก. ผลักหรือดันให้ไปด้วยแรงดันไอนํ้าหรือกังหันเป็นต้น.

หวือ

หมายถึงว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงสะเก็ดไม้กระเด็นอย่างแรง.

เต็มเปา

หมายถึง(ปาก) ว. เต็มที่, เต็มแรง, อย่างจัง, เต็มรัก ก็ว่า.

แรงดึงดูด

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงระหว่างเทหวัตถุ ๒ ชิ้นที่ดึงหรือพยายามดึงให้เทหวัตถุทั้ง ๒ เคลื่อนที่เข้าใกล้กัน ต้านหรือพยายามต้านการแยกเทหวัตถุทั้ง ๒ ออกจากกัน.

ผลิตผล

หมายถึงน. ผลที่ทำขึ้น, ผลที่ได้จากการผลิตด้วยอาศัยแรงหรือเครื่องจักรเป็นต้น.

กระชาก

หมายถึงก. ฉุดโดยแรง, กระตุกโดยแรง, ชักเข้ามาโดยเร็วและแรง, โดยปริยายหมายความว่า พูดกระตุกเสียงดังห้วน ๆ เช่น พูดกระชากเสียง, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระโชก เป็น กระโชกกระชาก.

ฉาด

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดังเมื่อตบหน้าโดยแรงเป็นต้น.

เต็มรัก

หมายถึง(ปาก) ว. เต็มที่, เต็มแรง, อย่างจัง, เต็มเปา ก็ว่า.

แก่ไฟ

หมายถึงว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).