ผลการค้นหา

แม่พระธรณี

หมายถึงน. เทพธิดาประจำแผ่นดิน, เจ้าแม่แห่งแผ่นดิน.

ลูกเลี้ยง

หมายถึงน. ลูกที่ติดพ่อหรือแม่มา; ลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงต่างลูก, ลูกบุญธรรม ก็ว่า.

กอบโกย

หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.

คัดเลือก

หมายถึงก. เลือกเอาที่ต้องการไว้, คัดเอาที่ไม่ต้องการออก.

แม่หินบด

หมายถึงน. แท่งหินสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีร่องด้านข้างโดยรอบ สำหรับบดยา, คู่กับ ลูกหินบด.

ทอดผ้าป่า

หมายถึงก. เอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่วางไว้อย่างนั้น เช่น ทอดผ้าป่าเรียงวางไว้กลางสนาม. (อภัย).

สิทธานต์

หมายถึงน. ลัทธิหรือความเห็นที่ตกลงกันแล้ว; หลัก. (ส.).

ภัณฑาคาร

หมายถึง[พันดาคาน, พันทาคาน] น. โรงไว้ของ, คลังเก็บของ. (ป.).

แม่กระชังหน้าใหญ่

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบแสดงตัวออกหน้าเป็นหัวเรือใหญ่, มักพูดเข้าคู่กับ แม่หญิงแม่หญัง เป็น แม่หญิงแม่หญัง แม่กระชังหน้าใหญ่.

ไม้แม่กำพอง

หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.

คลัง

หมายถึง[คฺลัง] น. ไม้กระบอกที่ร้อยโซ่หรือเชือกสำหรับล่ามสัตว์หรือเรือ, (โบ) กลัง. ก. ผูกคอสัตว์ให้เข้าคู่กัน เพื่อไม่ให้พรากกัน หรือฝึกหัดตัวที่ไม่ชำนาญงาน เช่น เอาวัวไปผูกเข้าคู่กัน ว่า เอาวัวไปคลัง.

ตาตั้ง

หมายถึงว. อาการที่ตาแข็งและเหลือกในเวลาชัก.